Bediüzzaman, Celalettin Suyuti'nin Peygamberimizi uyanıkken yetmiş defa gördüğünü ifade etmektedir. Ancak bu olayın vuku bulmadığı ve hiçbir kaynakta da yer almadığı iddia edilmektedir?

Değerli Kardeşimiz;

İtiraz Konusu:

"Hatta Celâleddin-i Süyûti gibi, uyanık iken, çok defa sohbet-i Nebeviyeye mazhar olan veliler …" (Sözler, Yirmi Yedinci Söz'ün Zeyli.)

"Sonra ehl-i keşfin tasdikıyla; yetmiş defa Resûl-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm temessül edip, yakaza hâlinde onun sohbetiyle müşerref olan Celâleddin-i Suyutî gibi allâmeler ve muhakkikler ..." (Mektubat, On Dokuzuncu Mektup, Yedinci Nükteli İşaret.)

"Alem-i yakazada, Resûl-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâmla mükerrer surette müşerref olan Celâleddin-i Suyûtî ..." (bk. age., On Üçüncü İşaret.)

İddia:

Önce şunu sormamız gerekmektedir: Said Nursî, Celâleddin Suyutî’nin uyanıklık hâlinde, Hz. Peygamber (s.a.v.) ile görüştüğünü onun hangi kitabından nakletmektedir? Niçin bu iddiasını delillendirmemiştir?

İddiaya Cevap:

İşte kaynak! İmam-ı Suyutî'nin bir talebesi olan Şeyh Abdülkadir-i Şazelî demiş:

"Ben İmam-ı Celâleddin-i Suyutî'ye sordum, 'Efendim, siz kaç defa yakazaten Resulullah'la buluştunuz?' İmam-ı Suyutî dedi: "Yetmişten fazla..." (bk. Ş. Yusuf Nebhanî, El-Fethü'l-Kebir, 1/7 Mukaddeme.)

Aynı kaynakta, Abdulvahhab eş-Şa'ranî'nin El-Mizan-ül Kübra Mukaddemesi'nden naklen; Abdulvahhab-ı Şa'ranî demiş:

"Ben Celâleddin-i Suyutî'nin kalemiyle yazılmış bir kâğıdı onun talebelerinden Şeyh Abdülkadir-i Şazelî'nin yanında görmüştüm. O kâğıtta; bir zat, İmam-ı Suyutî'ye müracaat ederek, o sıra Mısır Sultanı Kaytabay'ın yanında bir işinin halli için şefaatçi olmasını istemiş. İmam-ı Suyutî ona yazmış ki:

'Kardeşim, ben Resulullah (a.s.m) ile şimdiye kadar yetmiş defa yakazaten görüştüm. Eğer sultanların yanına girmekle, Peygamber'in bu sebeple ilişkisini kesmesinden, yani görünmemesi korkusu olmasa idi, senin için saraya çıkar, sana şefaati olurdum.' demiş."

Şaranî’nin bildirdiğine göre, büyük velilerden İbrahim el-Metbûlî, sık sık Hz. Peygamber (a.s.m)’i rüyada görürdü. Annesi; "Asıl iş odur ki, onu uyanıkken görebilmektir." derdi. Daha sonra bu zat Efendimiz (asm) ile uyanıkken görüşmeye ve bazı konuları onunla istişare etmeye başladı. Annesi bu durumu öğrenince “İşte erkeklik budur!” demişti. (bk. Şaranî, et-Tabakatu’l-Kübra-Şamile, 1/306.)

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü