"Bizim memlekette eskide arefe gününde bin İhlas-ı Şerif okurduk." Arefe günü İhlas Sûresi okumanın rivayetlerde yeri var mıdır?

Değerli Kardeşimiz;

İhlâs Sûresini farklı sayılarda okumanın fâziletlerine dair hadisler olduğu(1) gibi, 1000 defa okumanın faziletiyle igili rivayetler de vardır:

"Kim ki bin kere ‘Kulhüvallahü ehad sûresi'ni okursa, kendi nefsini Allah'tan satın almış olur."(2)

"Kim ki Arefe gününde bin kere ‘Kulhüvallahü ehad suresi’ni okursa, Allah Teâlâ ona istediğini verecektir."(3)

“Kim Arefe akşamında/gecesinde bin defa İhlas suresini okursa, Allah kendisine her istediğini verir.”(4)

Bu nedenle arefe günü bin defa İhlas suresini okumak, selef-i salihinden gelen bir adet olmuştur. Bediüzzaman Hazretleri de

“Arefe gününde müstahsen bir âdet- İslamiyeye binaen Sure-i İhlası yüzer defa tekrar ederek okuyup...”(5)

demek suretiyle bu geleneğe işaret etmiştir. Bu sayının bin olduğunu da şu sözlerle ifade etmiştir:

“Bizim memlekette eskide arefe gününde bin İhlas-ı şerif okurduk...”(6)

Rakam verilerek bazı zikirlerin tekrar edilmesi hususunda birçok hadis vardır. Mesela;

Hz. Aişe anlatıyor: Hz. Peygamber (a.s.m) gece teheccüd namazı için kalkarken, önce on defa tekbir (Allahü ekber), on defa tahmid (elhamdulillah), on defa tesbih (subhanellah), on defa tehlil (la ilahe illallah) ve on defa istiğfar çekerek başlardı. Ardından on defa 'Allah’ım! Beni bağışla, beni doğru yolda sabit kıl ve bana rızk ver.' (mealindeki) duayı okurdu. Sonra da 'Allah’ım! Hesap gününde sıkıntıya düşmekten sana sığınırım.' (mealindeki) duayı okurdu.”(7)

“Kim bana bir defa salavat getirirse, Allah ona on hasene / sevap verir.”

Diğer bir rivayette; Abdullah b. Amr b. As demiş ki;

“Kim Allah’ın Resulüne bir defa salavat getirirse, Allah ve melekleri ona yetmiş defa salat ederler (Allah rahmet eder, melekler de onun için istiğfar ve dua ederler).”(8)

Ayrıca -şifa için- Fatiha suresinin yedi defa okunması, tesbihlerin otuz üçer defa okunması gibi daha birçok sahih hadislerde belli sayılar verilerek zikirlerin yapılması istenmiştir.

Dipnotlar:

1) bk. Tirmizî, Fezâilü’l-Kur’ân, 11; Müsned, 3:437, 5:141; Dârimî, Fezâilü’l-Kur’ân, 24; Suyûtî, el-Fethu’l-Kebîr, 3/227; Beyhakî, Şuabü’l-Îmân, 2/506-508.
2) bk. Suyuti, el-Fethu’l-Kebir, 3/227; Münavî, Feyzü’l-Kadir, 6/203 hadîs no: 8953.
3) bk. Münavî, Feyzü’l-Kadir, 6/203 hadisin şerhi. (Hadisin sıhhatiyle ilgili bir bilgi bulamadık.
4) bk. -Ebu Şeyh’den naklen- Kenzu’l-Ummal, 1/600/h. no: 2737. (Ancak, biz bu rivayeti Ebu Şeyh’de bulamadık ve rivayeyin sıhhatine dair bir bilgiye de rastlayamadık.)
5) bk. Mektubat, Yirmi Altıncı Mektup, Dördüncü Mebhas, Dokuzuncu Mesele.
6) bk. Şualar, On Üçüncü Şua, s. 299.
7) Ebu Davud, Ahmed b. Hanbel ve Taberanî’nin rivayet ettiği bu hadis sahih olarak değerlendirilmiştir. bk. Mecmau’z-Zevaid, 2/263.
8) Ahmed b. Hanbel’in bu rivayetleri sahihtir. bk. Mecmau’z-Zevaid, 10/160.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü