"Bu biçare Said’dir." Şefkat tokadı yediğini belirtirken Üstad, kendisi için "biçare" ifadesini kullanıyor. Bu ifade, "aşağılık kompleksi" değil mi?.. Amacım tenkit değil, öğrenmek...

Değerli Kardeşimiz;

Bir zalime karşı izzet-i nefis göstermek şerefli bir ahlak iken, aynı tavrı Allah’a karşı göstermek küfür bir kibirdir.

İnsanlara karşı arz-ı ihtiyaç edip para istemek haram olan dilencilik yapmak iken, aynı tavrı Allah’a karşı göstermek tam bir tevazu ve mahviyet içinde güzel bir ubudiyettir.

"Kendine güven, kendini herkesten üstün tut, kendin ol, kendine iltifat et" gibi kibir ve benlik kokan ifadeleri gelişim psikolojisi millete pompaladığı için, şimdiki gençler burnu yere düşse almayacak acayip bir şekle girdiler.

İnsanın Allah’a karşı acizliğini, fakirliğini çaresizliğini, güçsüzlüğünü ilan etmesi ve diğer insanlara karşı da mütevazi ve mahviyet içinde olması ne zamandan beri acayip olmuş acayip bir şey.

Yani "biçare" ifadesi insanın Allah’a karşı acizliğini, fakirliğini çaresizliğini, güçsüzlüğünü ilan etmesi demektir.

Şu ayetleri teemmül etmek gerekir:

"Nefislerinizi temize çıkarmayın."(Necm, 53/32)

"Allah'ı unutanlar gibi olmayın ki, Allah da onlara kendi nefislerini unutturmuştur."(Haşir, 59/19)

"Sana her ne iyilik erişirse Allah'tandır. Sana her ne kötülük gelirse, o da kendi nefsindendir."(Nisâ, 4/79)

"Nefsinin arzusunu kendine mâbud edinen kimse."(Furkan, 25/43)

"Nefsini günahlardan arındıran kurtuluşa ermiştir."(Şems, 91/9)

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü