"...bu gibi cahillere nasihat tesir etmediğinden, onlardan tamamıyla iraz etmek lâzımdır." deniyor. Devamında ise; "…cümlesindeki اِذَا kat’iyeti ifade ettiğinden, emr-i mâruf ile halkı irşad etmek lüzumuna işarettir." deniyor. Tezat yok mudur?

Değerli Kardeşimiz;

Yüz çevrilmesi istenen kimseler alaycı münafıklardır ki, bunlar vahiy ya da Peygamber Efendimiz (asv) tarafından tespit edilmiş mahdut kimselerdir. İnsanların kalbindeki nifakı yalnız Allah bilir. Allah’ın bildirmediği münafıklara münafık damgası vurulamaz. Zira bu niyet okuyuculuk olur ki, caiz olmaz. Bu yüzden zahirde vahiy ya da Peygamberimiz (asv) tarafından bildirilmeyen münafıklar, halktan ve müminlerden addedilmiştir.

İyiliğin ve nasihatin emredildiği kimseler ise umumi bir ifade olan halktır. Yani halkı irşat etmek umumi bir emir iken, alaycı münafıklara yüz çevirmek hususi bir emir ve mahdut bir makamdır. Sadece vahiy ile bildirilen münafıklara özgü bir durumdur. Bunun dışında münafıklara yüz çevirmek ancak ihtiyat ve tedbir ile olabilir. Yoksa aşikar bir şekilde yüz çevirmek yanlış olur. Burada kastedilen mana budur.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü