"Bu lem’a-i i’câziyede, baştaki مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ da, hem مِنْ, hem شَرِّ kelimeleri hesaba girmesi ve âhirde وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ اِذَا حَسَدَ yalnız شَرِّ kelimesi girmesi وَمِنْ girmemesi ve..." Devamıyla izah eder misiniz?

Değerli Kardeşimiz;

"Bu lem’a-i i’câziyede, baştaki مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ da, hem مِنْ, hem شَرِّ kelimeleri hesaba girmesi ve âhirde وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ اِذَا حَسَدَ yalnız شَرِّ kelimesi girmesi وَمِنْ girmemesi ve وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِى الْعُقَدِ ikisi de hesap edilmemesi gayet ince ve lâtif bir münasebete ima ve remz içindir. Çünkü, halklarda şerden başka hayırlar da var."

"Hem bütün şer herkese gelmez. Buna remzen, bazıyeti ifade eden مِنْ ve شَرِّ girmişler. Hâsid hased ettiği zaman bütün şerdir. Bazıyete lüzum yoktur. Ve اَلنَّفَّاثَاتِ فِى الْعُقَدِ remziyle, kendi menfaatleri için küre i arza ateş atan üfleyicilerin ve sihirbaz o diplomatların tahribata ait bütün işleri ayn-i şerdir diye, daha شَرِّ kelimesine lüzum kalmadı."(1)

Üstad Hazretleri'nin burada anlatmak istediği husus şudur:

- Bu surenin alakalı ayetlerinden, ebced ve cifir hesabıyla farklı tarihlerle, farklı hâdiselerin tarihine işaretler çıkarılmıştır.

Bu farklı tarihler, “şer” kelimesinin geçtiği üç ayetin harfleri hesap edilirken, bunlardan ilk ayette “min ve şer” kelimeleri hesap edilmiştir. “Şer” kelimesini ihtiva eden ikinci ayette ne “şer”, ne de “min” kelimesi hesaba katılmıştır. Üçüncü ayet olan son ayette ise, “şer” kelimesi sayılmış fakat “min” harfi sayılmamıştır.

Bu farklı hesaplamanın hikmeti ise şöyle açıklanmıştır:

a) “Çünkü halklarda şerden başka hayırlar da var. Hem bütün şer herkese gelmez. Buna remzen, ba’ziyeti ifade eden مِنْ ve شَرِّ girmişler.” Yani Allah’ın yarattığı halk/mahlûklarda şerrin yanında hayırlar da vardır. Bunu göstermek için “şer” ile birlikte ba’ziyeti (bir kısmını / bütünün bir parçasını) gösteren “min” edatı hesaba katılmıştır. Böylece ayetin manası: “Bazı halklarda var olan bir takım şerlerden Allah’a sığınırım” şeklindedir.

b) Son ayette yer alan husus hasetçilerin hasedidir. Hased parçalanmaz, bir bütün hâlinde karşıya akseder. Bunun için bütünün bir kısmını ifade eden “min” hesaba katılmamıştır. Üstad'ın “Hâsid, hased ettiği zaman bütün şerdir. Ba’ziyete lüzum yoktur” şeklindeki ifadesi bunu anlatmaktadır.

c) Bu üç ayetten ikincisinde; sihir nev’i sözleriyle karşıdaki insanları büyüleyen bu asrın siyasilerinin ve diplomatlarının şerrinden söz edilmiştir. Bu sözlü sihirbazlığın ve üfürücülüğün hepsi şerdir. Onun için burada ne “şer” kelimesi, ne de ba’ziyeti/bölümü, parçayı ifade eden “min” hesaba katılmamıştır. Üstad, bu hakikati seslendirmek için “Ve اَلنَّفَّاثَاتِ فِى الْعُقَدِ remziyle, kendi menfaatleri için küre-i arza ateş atan üfleyicilerin ve sihirbaz o diplomatların tahribata ait bütün işleri ayn-ı şerdir diye, daha شَرِّ kelimesine lüzum kalmadı” ifadesini kullanmıştır.

(1) bk. Şualar, On Birinci Şua, On Birinci Mesele, Hatime.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü