"Der-akab zeval ile acılanan mülâkatlar, keder ve meraka değmez. İştiyaka hiç layık değildir... Bütün mecâzî âşıkların divanları, yani aşknameleri olan manzum kitapları, şu tasavvur-u zevalden gelen elemden birer feryaddır..." İzah eder misiniz?

Değerli Kardeşimiz;

Kavuşmaları ayrılıkların takip ettiği bu dünya hayatında, ne ayrılıklar meraka değer, ne de kavuşmalar iştiyaka layıktır. Çünkü kavuşulan bir lezzetin elden çıkması elem getirdiği gibi, henüz elde iken bile bir gün kaybolacağının düşünülmesi, tasavvur edilmesi de insana elem vermektedir. Nitekim mahbuplarından ayrılığın elemini şiirleriyle dile getiren bütün mecazî âşıkların şiir kitaplarının ruhu sıkılsa "elemkârane birer feryad damlar."

Bu elemlerden kurtulmanın tek çaresi, gönlünü fani dünyaya ve ondaki fâni ve âciz mahbuplara kaptırmamak, dünyayı âhiretin tarlası ve İlâhî sanat eserlerinin bir teşhir salonu olarak görüp o nazarla temaşa ve tefekkür etmek, yaratılan her şeyi Allah namına, meşru dairede ve ebedî saadeti netice verecek şekilde sevmektir. Böyle yapmayıp da fanî varlıkları ebedî vehmederek seven kişi, onlardan ayrılığın elemini ancak feryatla dile getirecek; bu feryat ise ruha hiçbir teselli vermeyecek, kalbi yaralamaktan öte bir işe yaramayacaktır.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü