"Hakikaten benim şevkim, benim tâkatimin pek fevkinde bir noktaya sevketti. Eğer ehl-i tahkik istihsan etseler, beni devama ve ileri gitmeye teşci' ve tergib ederler." İzah eder misiniz?

Değerli Kardeşimiz;

"... Çünkü, her dakika şehid olmaya hazırlandığımız için bir niyet-i hâlise ile yazılmış ki, o hâlet her vakit bulunmuyor. Ben de o yazılarımı tenzile bir tefsir olarak değil, belki tefsirin bazı vücuhuna bir nevi me’haz olarak, ehl-i kemal olan ulema-i muhakkikinin enzarına arz ediyorum. Hakikaten benim şevkim, benim takatimin pek fevkinde bir noktaya sevk etti. Eğer ehl-i tahkik istihsan etseler, beni devama ve ileri gitmeye teşcî ve tergib ederler."(1)

Yapılması çok zor olan bir işi yapmaya zorlayan ana dinamik, insanın içindeki istek ve şevktir. Hatta öyle ki, bazen şevk takatin çok üstüne çıkabilir. Allah o anda o şevkin hürmetine o maksadı ona hediye eder. Yani o şevkin yanına takati Allah verir.

Üstad Hazretleri harp meydanında üstün bir şevk duygusu ile telif edilen İşaratü'l-İ’caz’ın tesir ve kemalini bu şekilde yorumluyor. Yani bu cümleleri bir tahdis-i nimet olarak değerlendirebiliriz.

Şayet bu eseri, yani İşaratü'l-İ’caz’ı ehl-i ilim ve tahkik övüp takdir ederlerse, bu övgü ve takdir bana gurur değil daha da ilerisini, yani bu eserin devamını yazamaya bir moral bir müşevvik olur, diyor.

(1) bk. Emirdağ Lâhikası-II, 72. Mektup.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü