"Hapsin haricinde onlara faidesiz sevaplar, mes’uliyetli meşakkat verdiğinden..." Sevap faidesiz olur mu, mesuliyetli meşakkat nedir?

Değerli Kardeşimiz;

"Aziz, sıddık kardeşlerim,"

"Sair yerlere nisbeten en sıkıntılı ve en soğuk olan bu hapsin zahmet ve meşakkatini çeken, elbette bu hapsin sebebinde derecesine göre bir kaçınmak meyli olacak. Fakat onun zâhirî sebebi olan Risale-i Nur'un o zahmet çekenlere kazandırdığı iman-ı tahkikî ve iman-ı tahkikî ile hüsn-ü hâtime ve şirket-i mâneviye ile yüzer adam kadar a'mâl-i saliha o acı zahmeti tatlı bir rahmete çevirdiğinden, bu iki neticenin fiyatı, sarsılmaz bir sadakat ve sebatkârlıktır. Onun için, pişman olmak ve vazgeçmek, büyük bir hasârettir. Şakirtlerin dünya ile alâkası olmayan veya pek az bulunanları için bu hapis daha hayırlıdır, bir cihette hürriyet yeridir. Ve alâkası bulunan ve idaresi yerinde olanlara, sarf edilen paraları muzaaf sadakalara ve geçirilen ömür saatleri muzaaf ibadetlere çevirmesinden, şekvâ yerine şükür etmeleri iktiza ediyor. Ve fakir ve zayıf kısmı ise, zaten hapsin haricinde onlara faydasız sevaplar, mes'uliyetli meşakkat verdiğinden, bu hayırlı, çok sevaplı, mes'uliyetsiz ve arkadaşlarının mütekabil tesellileriyle hafifleşen meşakkat, onlar için medar-ı şükrandır."(1)

Üstad Hazretleri burada, Risale-i Nur hizmetinden dolayı hapse düşen ve sıkıntılı ve meşakkatli hapis hayatına mahkum olan talebelerine bir teselli veriyor. "Risale-i Nur'un tahkiki iman dersleri size her iki cihanın saadet kaynağı olan tahkiki imanı verdiği için, bu sıkıntılar bu nimete bedel az ve ucuz kalır." diyor. Bu yüzden sabırlı ve metanetli olmalı, iman hizmetinden geri kalmamalısınız, demek sureti ile talebeleirni motive ediyor.

Bu talebelerden bazılarının dışarıda kurulu bir düzeni var, yani bağı bahçesi, işi gücü var, bazılarının ise bağı yok denecek kadar az, yani fakir ve gariplerde var. Fakir ve gariplerin dünyaya olan bağı az olduğu için, hapiste olmaları ile dışarıda olmaları arasında fazla bir fark yok, hatta hapiste kazandığı sevabı belki dışarıda kazanamayacak, bu yönden kârda bile sayılırlar. Dışarıda işi gücü olup da mağdur olanların kaybı da inşallah sadaka ve hayır hanesine yazılır, diyerek, onları da bu şekilde teselli ve motive ediyor. Bu küçük mektubun özü bu şekildedir.

Burada "faydasız sevap" tabirini göreceli anlamak gerekir. Şöyle ki:

Ankara'da nöbet tutan bir asker on sevap alırken çünkü risk ve tehlike yok; sınırda nöbet tutan bir asker yüz sevap alıyor, çünkü risk ve tehlike büyük. Sınırda nöbet tutan askere nispetle Ankara'da nöbet tutan askerin aldığı sevap farkı doksan oluyor. Yani Ankara'daki asker Ankara’yı tercih etmekle kendisine faydası dokunamayacak doksan sevabı kaybediyor, sınırdaki asker ise kendine çok fayda verecek doksan sevabı kazanıyor. Yoksa -haşa- direkt olarak sevaba faydasız denilmiyor, bu letafeti iyi anlamak gerekiyor.

Sıcak evinde rahatla namaz ve zikirle meşgul olan adamın sevabı ile iman hizmeti için kelle koltukta hapishane köşelerinde namaz ve zikirle meşgul olan adamın sevap durumu arasında çok azim bir fark vardır. Birisi tercihi ile milyon sevapları kazanırken diğeri risksiz ibadeti ile daha az kazanıyor. Göreceli olarak birisi çok faydalı uhrevi bir ticaret yaparken diğeri faydası az anlamında faydasız bir ticaret yapıyor.

(1) bk. Şualar, On Üçüncü Şua.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü