"Hayvan ve insanlar, eytam gibi zeval ve firakın korkusundan vaveylalara düşeceklerdi." Burada geçen insanların düştüğü hale, nasıl oluyor da hayvanlar da düşüyor; açıklar mısınız?
Değerli Kardeşimiz;
"BEŞİNCİ REŞHA: Arkadaş! Şu zât-ı nuranî (a.s.m.), mürşid-i imânî, Resûl-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm bak, nasıl neşrettiği hakikatin nuruyla, hakkın ziyasıyla, nev-i beşerin gecesini gündüze, kışını bahara çevirerek, âlemde yaptığı inkılâpla âlemin şeklini değiştirerek nuranî bir şekle sokmuştur."
"Evet, o zatın nuranî güzelliğiyle kâinata bakılmazsa, kâinat bir mâtem-i umumî içinde görünecekti. Bütün mevcudat birbirine karşı ecnebî ve düşman durumunda bulunacaktı. Cemâdat, birer cenaze suretini gösterecekti. Hayvan ve insanlar, eytam gibi zeval ve firakın korkusundan vâveylâlara düşeceklerdi. Ve kâinata, harekâtıyla, tenevvüüyle ve tagayyüratıyla, nukuşuyla tesadüfe bağlı bir oyuncak nazarıyla bakılacaktı. Bilhassa insanlar, hayvanlardan daha aşağı, zelil ve hakir olacaklardı."(1)
Hayvanların ölüme karşı gösterdikleri fıtri refleks ve savunma sistemi, onların da ebedi yaşama arzusunun olduğuna işaret ediyor. Hatta hayvanlar aleminde annelerin yavrularına müthiş şefkat göstermeleri, gerektiği zaman canlarını feda etmeleri, onlarında bazı hissiyatlara sahip olduklarını kati bir şekilde gösteriyor.
Depremi hissedip meskun mahalli terk eden hayvanların, terk etme gerekçesi ancak aşk-ı beka ile izah edilebilir. Belki onların bekaya olan tutku ve aşkları insanınki gibi ulvi ve şuurlu olmayabilir, ama onların da kendilerine mahsus bir ebed özlemi ve ebedi yaşama refleksi vardır ki, bunun sigortası İki Cihan Serveri Hazreti Muhammed (asm)’dir.
Nasıl sahibine alışmış evcil bir hayvan, sahibinin ölmesi ile bir boşluğa ve şaşkınlığa düşüyor ve hissen onu arıyor ise, aynı şekilde bütün hayvanat alemi dahi hissen ve mahiyetini anlamakta aciz olduğumuz bir alakadarlık ile Hazreti Peygamber Efendimizi (asm) biliyorlar ve onunla münasebet içindedirler. Hazreti Peygamberimiz (asm)'in devesinin ayrılık kederinden ölmesi buna bir işarettir.
(1) bk. Mesnevî-i Nuriye, Reşhalar.
Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü
Yorumlar