Hayvanların donarak ölmeleri hususuna bakış açımız nasıl olmalı, Risale-i Nur'da bu konuda bilgi var mı?

Değerli Kardeşimiz;

Hayvanların ruhları sonsuzluk âleminde sonsuz bir şekilde yaşayacaklar ve kendilerine mahsus bir mükafata mazhar olacaklar. Bu büyük nimetin yanında dünyada çekmiş oldukları cüzi sıkıntı ve meşakkatler hiç hükmündedir.

"Ve bu saray-ı kâinatta ikinci kısım amele, hayvânattır. Hayvânat dahi, iştiha sahibi bir nefis ve bir cüz-ü ihtiyarîleri olduğundan, amelleri hâlisen livechillâh olmuyor. Bir derece nefislerine de bir hisse çıkarıyorlar. Onun için, Mâlikü'l-Mülki Zü'l-Celâli ve'l-İkram, kerîm olduğundan, onların nefislerine bir hisse vermek için, amellerinin zımnında onlara bir maaş ihsan ediyor."(1)

Üstad'ın da ifade ettiği gibi, hayvanların ilkel de olsa cüzi bir iradeleri vardır, bu yüzden ceza ve ödüle kısmen mazhar oluyorlar. Mesela, aslan ceylanın yavrusunu yer, sonra avcının hedefi olur. Fıtri kanunlara göre aslanın helal rızkı leşler ve zayıf ve alil hayvanlardır.

Diğer bir husus, hayvanlar ölüm anında fazla acı çekmezler, adetullah gereği biraz acıyı tadarlar, ama devamı olmaz. Üstad bu inceliğe şu şekilde işaret etmektedir:

"... Çünkü, hayvanın mazi ve müstakbeli yok. Ne geçmişten elemler ve teessüfler alır ve ne de gelecekten endişeler ve korkular gelir. Lezzetini tam alır. Rahatla yaşar, yatar, Hâlıkına şükreder. Hattâ kesilmek için yatırılan bir hayvan, birşey hissetmez. Yalnız bıçak kestiği vakit hissetmek ister; fakat, o his dahi gider, o elemden de kurtulur. Demek en büyük bir rahmet, bir şefkat-i İlâhiye, gaybı bildirmemektedir ve başa gelen şeyleri setretmektedir. Hususan mâsum hayvanlar hakkında daha mükemmeldir."(2)

Dipnotlar:

(1) bk. Sözler, Yirmi Dördüncü Söz, Dördüncü Dal.

(2) bk. Şualar, On Birinci Şua, Üçüncü Mes'ele.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü