"Hem hangi kitap olursa olsun, böyle hakaik-i ilahiyeden ve imaniyeden bahsetmişse, alaküllihal bir kısım mesaili, bir kısım insanlara zarar verir. Ve zarar verdikleri için, her mesele herkese neşredilmemiş." Devamıyla izah eder misiniz?

Değerli Kardeşimiz;

İmana dair konularda, felsefeye dair birçok sualler, fikirler ve itirazlar da bulunuyor. İslam âlimleri eserlerinde bu fikirlere ve itirazlara cevaplar vermişler. Cevap verirken de o batıl düşüncelerin görüşlerini tafsilatlı ve etraflı bir şekilde tasvir etmişler. Hâliyle bu eseri okuyan insanlar, cevapla beraber akıllarına hiç gelmemiş o batıl fikirleri de öğrenmiş oluyorlar. Bu da ilmî bir alt yapısı olmayan safi zihinlerde, zararlı tahribatlara sebebiyet verebiliyor.

Risale-i Nur onların batıl fikirlerini icmalî bir şekilde ifade edip, batılı iyice tasvir etmeden, kuvvetli bir cevap verdiği için, okuyanlara zarar vermiyor. Bu yüzden felsefî ve ilm-i kelama dair konuları, herkesin tetkik ve tahkik etmesi hem mümkün olmuyor hem de bu tarz zararlarından dolayı tavsiye edilmiyor.

Yani Risale-i Nur'un en mümtaz hususiyetlerinden birisi de zihinleri tahrip etmeden tamir edebilmesidir. Tabiri caiz ise, Risale-i Nur yan etkisi olmayan muazzam bir manevi ilaç gibidir. Diğer kitaplar da ilaç ama, bu tarz yan tesirleri olabiliyor.

Mesela, "Tehâfetü'l-Felâsife" (Filozofların Tutarsızlığı), Eş'ariyye mezhebinden İmam Gazzalî'nin XI. yüzyıla ait ve İbn-i Sina'nın erken dönem İslam felsefesini tenkid ettiği meşhur eseridir. Kitabın başında "Maksadü'l-Felâsife" adı ile İbn-i Sina'nın felsefî düşüncesi hülasa edilir. İmam Gazzalî, bir filozofun fikirlerine karşı çıkmadan önce onu iyi anlamak gerektiğini söyler...

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü