Hz. İsa'nın Deccalı öldürmesini, Üstadımız “inkar-ı uluhiyet fikrini öldürecek” şeklinde yorumluyor. Bediüzzaman yüz otuz eseriyle bu fikri hakkıyla öldürüyor. Deccalı öldürme vazifesi kimin olmuş oluyor?

Deccaliyyet her ne kadar şahsı manevi olsa da her şahsı manevinin bir mümessili hükmünde bir reisinin olması lazım gelir. Benim sorum şu ki yukardaki cevabınızdan deccalı Hz. İsa aleyhisselamın öldüreceği beyanınıza binaen Deccaliyet hükmünde olan kominizmin mümessili hükmündeki lenin yahut stalin Hz. İsa (a.s) tarafından -maddeten- öldürülmüş olamaz mı???

Felsefi Arkadaşımız; belkide benim çok genç iken duyduğum rivayeti duymuş gibi sanki.Her ne kadar O zamanki Sovyet Yönetimi STALİN'in eceliyle öldüğünü duyursada STALİN , Politbüronun diğer üyelerinin suikastı sonucu öldürülmüştür.Haa! bu nasıl gerçekleşmiştir ,detayları bilmiyoruz.1980 lerde Nur Talebeleri arasında bazı söylentiler vardı.Ancak; bu tarz söylentiler aslen isbat edilmedikçe gerçek dışı kabul edilir.İspatı mümkün olduğunda da SIRRI TEKLİF bozulur.Editör Ağabeyimizde bu noktaya temas etmiş.Doğru da söylemiş.Hadisat nasıl cereyan ederse etsin şu andaki ve ahiretteki durumumuza bir katkı sağlaması söz konusu olamayacağına göre,bu tarz meselelerle fazla ilgilenmemek daha isabetli olur.Zaten gaybi olan, konular bizim imtahanımıza kolaylık sağlamaz belki zorlaştırır.BİZ TAŞIDIĞIMIZ RUHUMUZUN varlığına dahi RABBİMİZ bildirdiği için İMAN ediyoruz.Yoksa var olduğunu müspet mana da ispat etmekten aciziz. (istisnai durumlar hariç).Hatta Hz İsa'yı veya Hz. Mehdi'yi dahi araştırıp bulma yükümlülüğümüz yok.Ama KUR'ANA ve SÜNNETE göre AHLAKLANIP YAŞAMA mecburiyetimiz var.O nedenle Şeytan,Nefis savaşından galip çıkmaya AHİRETİMİZİ KURTARMAYA Bakalım.Baki Selamlar kalın sağlıcakla.

Kur’ân’a ve imana ait herşey kıymetlidir; zâhiren ne kadar küçük olursa olsun kıymetçe büyüktür. Evet, saadet-i ebediyeye yardım eden, küçük değildir. Öyle ise, “Şu küçük bir nüktedir; şu izaha ve ehemmiyete değmez” denilmez. Said Nursi r.a. (Mektubat, 23. Söz)

... Allah'ı inkâr eden o cereyan efradları, birer küçük Nemrut hükmünde nefislerine birer rububiyet verir. Ve onların başına geçen en büyükleri, ispritizma ve manyetizmanın hâdisâtı nev'inden müthiş harikalara mazhar olan Deccal ise, daha ileri gidip, cebbârâne surî hükûmetini bir nevi rububiyet tasavvur edip ulûhiyetini ilân eder. Bir sineğe mağlûp olan ve bir sineğin kanadını bile icad edemeyen âciz bir insanın ulûhiyet dâvâ etmesi ne derece ahmakçasına bir maskaralık olduğu malûmdur. İşte böyle bir sırada, o cereyan pek kuvvetli göründüğü bir zamanda, Hazret-i İsâ aleyhisselâmın şahsiyet-i mâneviyesinden ibaret olan hakikî İsevîlik dini zuhur edecek, yani rahmet-i İlâhiyenin semâsından nüzul edecek, halihazır Hıristiyanlık dini o hakikate karşı tasaffi edecek, hurafattan ve tahrifattan sıyrılacak, hakaik-i İslâmiye ile birleşecek, mânen Hıristiyanlık bir nevi İslâmiyete inkılâp edecektir. Ve Kur'ân'a iktida ederek, o İsevîlik şahs-ı mânevîsi tâbi ve İslâmiyet metbû makamında kalacak, din-i hak bu iltihak neticesinde azîm bir kuvvet bulacaktır. Dinsizlik cereyanına karşı ayrı ayrı iken mağlûp olan İsevîlik ve İslâmiyet, ittihad neticesinde dinsizlik cereyanına galebe edip dağıtacak istidadında iken, âlem-i semâvâtta cism-i beşerîsiyle bulunan şahs-ı İsâ aleyhisselâm, o din-i hak cereyanının başına geçeceğini, bir Muhbir-i Sadık, bir Kadîr-i Külli Şeyin vaadine istinad ederek haber vermiştir.1 Madem haber vermiş, haktır. Madem Kadîr-i Külli Şey vaad etmiş, elbette yapacaktır. ... Hazret-i İsâ aleyhisselâm geldiği vakit, herkes onun hakikî İsâ olduğunu bilmek lâzım değildir. Onun mukarreb ve havassı, nur-u imanla onu tanır. Yoksa, bedâhet derecesinde herkes onu tanımayacaktır. Said Nursi r.a. (Mektubat, 15. Mektup)

Din Akla kapı açar, ihtiyarı elden almaz. Vesselâm