"Meselâ o emvâl, emvâl-i Nuriye, faraza bir hazine kadar olsa, binler Nurculara tevziatta, taksimatta yirmişer, yüzer altın düşebilir. Fakat vefat etmeden onları onlara vermek, bir sırr-ı azîme binaen, her birine istidadına..." İzah, bahsedilen sır nedir?

Değerli Kardeşimiz;

"Ben de dedim ki: Eğer vefattan sonra bu hakikî ve hakikatli vârislerin eline bu malım geçse, dünya malı gibi bir derece taksim olur; derecesine göre her birisi maldan bir kısmına hakikî malik olur, umumuna mâlik olamaz. Fakat ölümden evvel vârislere verilse; emvâl-i uhrevî gibi, her birisi umum o mala, o nur lâmbasına derecesine göre mâlik sayılır. Her birisi küçük birer Said olur; bir nöbetçi yerine, binler nöbetçiler olur. Said'in, irsiyette yalnız binden bir hisse sahibi bir Nurcu olmaz, belki tam bir genç Said olur."

"Meselâ o emvâl, emvâl-i Nuriye, faraza bir hazine kadar olsa, binler Nurculara tevziatta, taksimatta yirmişer, yüzer altın düşebilir. Fakat vefat etmeden onları onlara vermek, bir sırr-ı azîme binaen, her birine istidadına göre, haslara bir milyon birden düşebilir. Bu sırrın bir sırrı var, şimdi izah edemem."(1)

Burada veraset vefat etmeden önce tam ve eksiksiz verilirken, vefattan sonra herkes hissesi kadar alabiliyor.

Bu inceliğe iki cihetten bakabiliriz: Birinci cihet, Risale- Nurlar manevi birer maldır. Üstad Hazretleri vefat etmeden, yani hayatta iken ona sahip çıkanlar daha ziyade istifade ederler. Zira Üstad Hazretlerinin zamanında iman hizmeti hem çok nazik ve kırılgan hem çok riskli ve önemli. Bu şartlar dahilinde nura sahip çıkmak daha bir önem arz ediyor. Bu yüzden hissesi de ona göre artıyor.

İkinci cihet, Üstad Hazretlerinin bizzat şahsının cazip ve parlak makamı, onun etrafında halkalanan cemaatine de sirayet ediyor. Yani hayat ile ölüm arasında nasıl bir fark varsa, Üstad'ın şahsının içinde bulunduğu hizmet ile şahsının içinde bulunmadığı hizmet arasında da öyle bir fark olmak gerekir.

Biz bugün ne kadar hizmette faal de olsak, Üstad'ın o döneminde yanında bulunan hizmetkarlarının fazilet derecesine yetişemeyiz. Zira onlar Üstad'ın şahsından da istifade etmişler. Üstad Hazretleri yanlış anlaşılır endişesi ile bu inceliğe açıkça değinmemiş olabilir.

(1) bk. Emirdağ Lâhikası-I, 161. Mektup.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü