"Müslüman olmayan bir ülke, Müslümanların eline geçerse onların mabedlerine dokunmak caiz değildir." deniyor. Bizim Ayasofya gibi mabedler hakkındaki tavrımız ne olmalı; Üstad’ın tavrı nasıldı?

Değerli Kardeşimiz;

"Ayasofya'yı puthane ve Meşîhatı kızların lisesi yapan bir kumandanın keyfî kanun namındaki emirlerine fikren ve ilmen taraftar değiliz ve şahsımız itibariyle amel etmiyoruz."(1)

Üstad'ın 29.8.1948 tarihli bir dilekçesinde şu ifadeler geçiyor:

"Bir fikir kalbime gelmiş, şöyle ki: Hükûmet beni tam himaye ve bana yardım etmesi milletin maslahatına ve vatanın menfaatına çok lüzumlu iken beni sıkması îma eder ki, benimle mücadele eden gizli zındıka komitesiyle şimdi onlara iltihak eden komünist komitesinden bir kısmı, ehemmiyetli resmî makamları elde ederek karşıma çıkıyorlar. Hükûmet ise ya bilmiyor, ya müsaade ediyor. Kahraman bir milletin ebedî bir medar-ı şerefi ve Kur'ân ve cihad hizmetinde dünyada bir pırlanta gibi pek büyük bir nişanı ve kılıçlarının pek büyük ve antika bir yâdigârı olan Ayasofya Camiini puthaneye ve Meşîhat Dairesini kızların lisesine çeviren bir adamı sevmemek bir suç olmasına imkân var mıdır?"(2)

Üstad Hazretlerinin yukardaki ifadesinden de anlaşılacağı üzere, Ayasofya camiidir ve ibadete açılması bütün Müslümanların en büyük arzusudur. İslam fıkhındaki gayri müslimlerin mabetlerine dokunmama esası genel bir hükümdür.

Ayasofya meselesi ise fethin ve İstanbul’un İslamlaşmasının bir simgesi ve sembolü olduğu için, hususi ve özel bir durumdur. Bu yüzden Ayasofya’yı ayrı değerlendirmek gerekir.

Dipnotlar:

(1) bk. Şualar, On Dördüncü Şua.
(2) bk. Şualar, On Dördüncü Şua, Afyon Mahkemesi.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü