Risale Araçları
Risale-i Nur’un ehemmiyetli bir şâkirdi olan Yusuf’un bir fıkrasıdır.

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ وَبِهِ نَسْتَعِينُ 1

Rahîm, Raûf ve zü’l-Minen Hazretlerinin inayet ve lütuflarından olarak, tevbe ve istiğfar gibi kullarına ihdâ eylediği, miftâh-ı kerem ve ihsana, çok günahkâr ve terbiyesiz olan ben sefil Yusuf Toprak, bütün fezâyıh ve i’tisaflarıma rağmen, tevessül ettikçe bana fazlından verdiği mazhariyetin kıymetini takdir etmek, ona şükreylemek şöyle dursun, bilakis küfran-ı nimet, defâatle nakz-ı ahd, irtikâb-ı kizb ve hıyanet eylediğim için, derin kasavete, kesif zulmete, müthiş dalâlete hakkıyla mâruz kalan kalbimin, ruhumun aldığı müzmin ve münkis yarayı tedavi çaresini taharri yolunda aklımı, zevkimi kaybetmiş, adeta çılgın bir hale girmiştim. Başvurduğum her tabib-i mânevîden aldığım ilâçlar, yaramı tedaviye, aklımı iknâa, lehfemi iskâta kâfi gelmedi.

Bizzarure, 2 قُلْ يَاعِبَادِىَ الَّذِينَ اَسْرَفُوا عَلٰى اَنْفُسِهِمْ âyet-i celilesinin mefhumuna tevessülen, me’lûf olduğum denâetlerden mütehassıl koyu lekeleri kal ve tathîre ve tarik-i Hakta sebata muîn olacak bir rehberi ararken, ortada hiçbir sebeb-i zahirî olmadığı halde, memleketimden Kastamonu’ya nefyim, şüphesiz, nefsime giran gelmiş ve hattâ yeis ve teessüfe kapılmıştım. Bilmiyordum ki, bu nefyimle,

وَعَسٰۤى اَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَعَسٰۤى اَنْ تُحِبُّوا شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَكُمْ وَاللّٰهُ يَعْلَمُ وَاَنْتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ 3

فَعَسٰۤى اَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَيَجْعَلَ اللّٰهُ فِيهِ خَيْرًا كَثِيرًا 4

âyetlerinin sırrına mazhar edecek ve iltiyamı, ümit ve imkânsız gördüğüm mânevî yaralarımın tedavisine muktedir doktorların ve yanlarındaki kuvvetli mualecenin eserini, varlığını ve ism-i Hayy ve Hakîmin cilvesini şefkaten göstermek suretiyle, bana minnet üstünde minnet-i uhrevî yapmak içindir. Bu mülevves ahlâkımla ben neciyim ki, bu ihsân-ı azime nail olayım diye şaştım. Fakat, lehü’l-hamd ve’l-minne,

7 مَنْ طَلَبَنِى وَجَدَنِى 5 وَكَانَ بِالْمُؤْمِنِينَ رَحِيمًا 6 يَجِدِ اللّٰهَ غَفُورًا رَحِيمًا

gibi işârât-ı celîle hatırıma gelmekle, bir derece mütesellî oldum.

Ey yaramın doktoru ve ey dalâlet uçurumunda yuvarlanan ruhumun halâskârı, ve ey İlâhî ve kudsî yolların rehberi; Evvelden hiç muarefemiz yokken, seni kal’a üstünde ilk ve tesadüfen gördüğümde “Dalâletten halâsın, Allah’ın rahmetine vüsulün en kısa yolu var mı?” diye sordum. “Çok kısa bir çare-i Kur’âniye vardır” diye buyurdunuz. Fakat dalâletim, gafletim, enâniyetim itibarıyla bu kısa ve merdâne cevaptaki hikmet-i azîme, nebeân-ı rahmete dikkat etmedim. Ruhuma ihanet ederek aldırmadım. Ve felâket-i mâneviyede bir müddet daha kalmış oldum.

Vaktâ ki, Risale-i Nur hattâ enhâr-ı Nur demesine şâyeste olan mektuplardan, yine tesadüfen elime geçen bir nüshayı görünce ve münderecatındaki hakaike dalınca, inayet-i Rabbânî, mu’cizat-ı Kur’ânî, himemat-ı Sübhânî, kerâmât-ı ruhânî eseri olmalıdır ki, kasî kalbime, âsi ruhuma, gafil aklıma, mağrur vicdanıma, sakîm düşünceme tak diye bir tokmak vuruldu. Bir intibah halkası takıldı. Hemen düşündüm. “Ulemanın midâd-ı aklâmı, şühedanın kanından mübecceldir” ve

9 اَلْعُلَمَاۤءُ وَرَثَةُ اْلاَنْبِيَاۤءِ 8 عُلَمَاۤءُ اُمَّتِى كَأَنْبِيَاۤءِ بَنِى اِسْرَاۤئِيلَ

gibi hadislerle Hazret-i İsâ’nın (a.s.) Havâriyûna, Hazret-i Muhammed’in (a.s.m.) Ensara tekliflerini ve onların icabetini hatırladım. Adeta, fetret devri denmeye sezâ olan bu zamanda, irsiyet-i Nübüvvet makamında, i’lâ-yı kelimetullah uğrunda maddeten uğraşan seyl-i dalâletle kapanmış olan râh-ı Hakka çığır açan bir recül-ü fedâkâra iltihak ve muavenet etmek ve bu vesileyle fırsatı ganimet bilerek, zulümattan nura mazhar olmak lüzumunu his ve intikal ettim. Pek âdi bir mahlûk olduğum ve kalbime müstevli, ağır dalâlet darbesi, kalın perdesi altında hasta bulunduğum için, fazileti, mâneviyatı anlamam. Zira, fazileti takdir edebilmek, fazileti bilmekle mümkündür. Yalnız, bunca mesâvi ve mütereddit hareketlerimle huzur-u sâmilerine lütfen kabulümde, yüksek ruhunuzdan yağan samimî şefkat, hakikî refet, halîmâne iltifat, kerîmâne hüsn-ü kabulünüz beni birtakım ümitlere, ihtiyarsız muhabbetlere sevk ve büyük sürurlara gark etti. Ancak Allah’ın en âciz, en aşağı, en günahkâr, en zâlim bir mahlûkunu arkadaşlığına kabul ve tahammül eden, bir şahsiyet-i alelâde olamayıp, kuvvetli püştibane, fütur götürmez bir mesnede mâlik olmak lâzım geldiğini teyakkun edebildim.

11 وَابْتَغُوا اِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِى سَبِيلِهِ 10 وَحَسُنَ اُولٰۤئِكَ رَفِيقًا

Riyakârlık olmasın, selim fikrinizden, ciddî tavrınızdan, Kur’ân’a ittibâ ve temessük yolundaki doğru irşadınızdan, hakikî sözlerinizden, samimî telkininizden, umumî hayırhah hissiyatınızdan kalbime, mecruh ruhuma uzanan tîğ-i şifa, neşter-i ümidin tesiriyle dilşad ve mutmain oldum. Türlü türlü evhamın açtıkları menfezlerden, rahnedar kalan ruhuma tamam ve muvafık buldum. Zira,

12 وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِى اُنْزِلَ مَعَهُ
13 وَالَّذِينَ يُمَسِّكُونَ بِالْكِتَابِ
14 وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّٰهِ جَمِيعًا
15 وَمَنْ يَعْتَصِمْ بِاللّٰهِ فَقَدْ هُدِىَ اِلٰى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ
16 فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقٰى
17 وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْاٰنِ مَاهُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ
18 هٰذَا بَياَنٌ لِلنَّاسِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةٌ لِلْمُتَّقِينَ
19 تِلْكَ حُدُودُ اللّٰهِ
20 قَدْ جَاۤءَكُمْ مِنَ اللّٰهِ نُورٌ وَكِتَابٌ مُبِينٌ
21 وَاَنَّ هٰذَا صِرَاطِى مُسْتَقِيمًا
22 مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ السَّلاَمِ

ve saire gibi hakikatler dimağıma yerleşti. Elbette bu keyfiyet bana hacc-ı ekber, râh-ı saâdet, ömr-ü ebed, tayr-ı devlet, enfâl-i ganimet sebebi olunca, sürurumdan ne kadar kabarsam ve siz halâskâr ve hakîm-i derdime, ne kadar teşekkür ve izhar-ı mahmidet eylesem hakkım olmaz mı? İşte bu vesiledir ki, beni Kur’ân dellâlının, Risale-i Nur Müellifinin şakirtliğine tahsis ve kabul ettirmek gibi, azîm lütuflarına mazhar kılan Rabb-i Rahîmime karşı, dünyada kaldığım ve imkân bulduğum müddetçe kalemimi, hayatımı bu uğurda istimal etmeye söz ve karar verdirdi.

Fazlaca söz söylemeye salâhiyetim ve o mertebeye istihkakım olmadığından, şimdilik kısa kesiyorum. Hizmetiniz umumî ve müessir, âmâliniz muvaffak, himmetiniz âli ve daim, emeğiniz makbul, sa’yiniz meşkûr, hayatınız mes’ut, ömrünüz efzûn, sıhhatiniz mahfuz olsun. Sonsuz minnettarlığımın kabulünü, mânevî himmet ve teveccühünüzün devamını rica eder, nurla meşgul, nurlu ellerinizi öperim, efendimiz, büyüğümüz. 15 Şubat 1359.
Talebe namzedi, sefil
Yusuf Toprak

• • •

Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler:

1 : Rahmân ve Rahîm olan Allah’ın adıyla ve Onun yardımıyla.
2 : “De ki: Ey günahta aşırı giderek nefislerine zulmetmiş olan kullarım!” Zümer Sûresi, 39:53.
3 : “Belki sevmediğiniz şey hakkınızda hayırlıdır. Bazan da sevdiğiniz birşey sizin için şer olur. Allah herşeyi bilir, siz bilmezsiniz.” Bakara Sûresi, 2:216.
4 : “Eğer siz onlardan hoşlanmayacak olsanız bile, olur ki sizin hoşunuza gitmeyen birşeyde Allah pek çok hayır yaratır.” Nisâ Sûresi, 4:19.
5 : “Kim beni isterse beni bulur.”
6 : “Mü’minler için Allah çok merhametlidir.” Ahzâb Sûresi, 33:43.
7 : “Allah’ı çok bağışlayıcı ve çok merhamet edici bulur.” Nisâ Sûresi, 4:110.
8 : “Âlimler peygamberlerin mirasçılarıdırlar.” Buharî, İlim: 10; Ebû Dâvud, İlim: 1; İbn-i Mâce, Mukaddime: 17; Dârimî, Mukaddime: 32; Müsned: 5:196.
9 : “Ümmetimin âlimleri, İsrailoğullarının peygamberleri gibidir.” el-Aclûnî, Keşfü’l-Hafâ: 2:64; Tecrid-i Sarih Tercümesi: 1:107.
10 : “Onun rızasına ulaştıracak vesileleri arayın ve Onun yolunda cihad edin.” Mâide Sûresi, 5:35.
11 : “Onlar ise ne güzel arkadaşlardır!” Nisâ Sûresi, 4:69.
12 : “…Onunla indirilmiş olan nura uyanlar...” A’râf Sûresi, 7:157.
13 : “Kitaba sımsıkı sarılanlara gelince...” A’râf Sûresi, 7:170.
14 : “Allah’ın ipine hep birlikte sımsıkı sarılın.” Âl-i İmran Sûresi, 3:103.
15 : “Her kim Allah’a sığınır ve Onun dinine yapışırsa, işte o küfre düşmekten korunup doğru yola ulaştırılmıştır.” Âl-i İmran Sûresi, 3:101.
16 : “Allah’a iman eden, hiç kopmayacak bir zincir-i nuranîye yapışır, temessük eder.” Bakara Sûresi, 2:256; Lokman Sûresi, 31:22.
17 : “Biz Kur’ân’dan mü’minler için bir şifa ve rahmet olan şeyi indiriyoruz.” İsrâ Sûresi, 17:82.
18 : “İşte bu âyetler, insanlara hakikati apaçık gösteren bir beyan ve takvâ sahipleri için bir hidayet rehberi ve bir öğüttür.” Âl-i İmran Sûresi, 3:138.
19 : “Bunlar Allah’ın sınırlarıdır.” Bakara Sûresi, 2:187.
20 : “Gerçekten size bir nûr ve hakkı apaçık bildiren bir kitap gelmiştir.” Mâide Sûresi, 5:15.
21 : “İşte Benim dosdoğru yolum budur.” En’âm Sûresi, 6:153.
22 : “Allah, Kendi rızâsına uyan kimseleri selâmet yollarına eriştirir.” Mâide Sûresi, 5:16.
« Önceki Sayfa  | | Sonraki Sayfa »
Önceki Risale: ( 285 ) / Sonraki Risale: ( 287 )
Ekranı Genişlet
Lügat Listesi

Lügatler :

âdi : basit, değersiz
âli : yüce
âmâl : ameller, işler
âsi : isyan eden
âyet-i celile : yüce âyet; yüksek mânâlar içeren âyet
azîm : büyük
bilakis : aksine, tam tersine
bizzarure : ister istemez, zorunlu olarak
cilve : görüntü, yansıma
çare-i Kur’âniye : Kur’ân’ın çaresi
daim : devamlı
dalâlet : hak yoldan ayrılma, sap-kınlık
defâatle : defalarca
dellâl : duyurucu, ilân edici
denâet : alçaklık, aşağılık
dilşad olma : sevinme, gönlü hoş olma
dimağ : akıl
efzûn : fazla, uzun
ehemmiyetli : önemli
enâniyet : benlik, gurur
enfâl-i ganimet : ganimet malları; ele geçen değerli şeyler
enhâr-ı Nur : Nur ırmakları
evham : vehimler, kuruntular, şüp-heler
evvelden : önceden
fazilet : değer ve üstünlük
fazl : cömertlik, ihsan
felâket-i mâneviye : mânevî felâket
fetret devni : karanlık dönem, vahyin kesildiği mânevî buhran zamanı
fezâyıh : suç, hata
fıkra : mektup, kısa yazı
fütur : usanç, gevşeklik
gafil : âhireti ve Allah’ı düşünmeyen ve sorumluluklarından habersiz davranan
gaflet : duyarsızlık, mânevî sorumluluklarından habersiz davranma hâli
ganimet : savaşta düşmandan ele geçirilen değerli şeyler; büyük ni-met
gark etme : boğma, daldırma
giran : ağır
hacc-ı ekber : farz olan hac ibadeti; arefe günü Cuma gününe rastlayan hacca da denir
hadis : Peygamber Efendimizin (a.s.m.) mübarek söz, fiil ve hareketi veya onun onayladığı başkasına ait söz, iş veya davranış
hakaik : hakikatler, esaslar
hakikî : asıl, gerçek, doğru
hakîm-i derd : hekim, doktor
halâs : kurtulma
halâskâr : kurtarıcı
halîmâne : yumuşak bir şekilde, uysalca
Havâriyûn : Hz. İsâ’nın (a.s.) yardımcısı ve sahabesi olan on iki kişinin hepsine birden verilen ad
hayırhah : başkasının iyiliğini isteyen
hazret : saygıdeğer; saygı, hürmet maksadıyla büyüklere verilen ünvan
hikmet-i azîme : büyük hikmet
himemat-ı Sübhânî : her türlü kusur ve noksanlıktan uzak olan Allah’ın himmetleri, mânevî yardımları
himmet : ciddi gayret; yardım
hissiyat : hisler, duygular
huzur-u sâmi : yüksek ve yüce huzur
hüsn-ü kabul : güzel kabul görme, kabul edilme
i’lâ-yı kelimetullah : Allah’ın ismini, dâvâsını yüceltmek, yaymak
i’tisaf : haksızlık, zulüm, doğru yoldan ayrılma
icabet : cevap verme
ihdâ eyleme : sunma, hediye etme
ihsan : bağış, ikram, lütuf
ihsân-ı azime : büyük ikram, lütuf
ihtiyar : irade
iknâ : razı etme, inandırma
İlâhî : Allah’a ait
iltifat : ilgi gösterme
iltihak : katılma
iltiyam : iyileşme, yaranın kapan-ması
inayet : yardım
inâyet-i Rabbânî : Allah’ın inâyeti, yardımı
intibah : uyanış
intikal etmek : anlamak, kavramak
irsiyet-i Nübüvvet : peygamber varisliği
irşad : doğru yolu gösterme
irtikâb-ı kizb ve hıyanet eyleme : yalan söylemek ve hainlik etmek gibi kötü işler yapma
iskât etme : susturma, dindirme
ism-i Hakîm : Allah’ın herşeyi hikmetle, belirli gayelere yönelik olarak, mânâlı, faydalı ve tam yerli yerinde yarattığını bildiren ismi
ism-i Hayy : Hayy ismi; Allah’ın hakiki hayat sahibi olduğunu ve her canlıya hayat verdiğini bildiren ismi
istiğfar : af dileme, tevbe etme
istihkak olma : hak kazanma, hak etme
istimal etme : kullanma
işârât-ı celîle : büyük işaretler
ittibâ : tabi olma, uyma
izhar-ı mahmidet : övme, methetme
kâfi : yeterli
kal : birşeyi kökünden koparıp atma
kasavet : katılık, kalb katılığı
kasî : katı, hissiz
kerâmât-ı ruhânî : ruhânî kerâmetler
kerîmâne : çok lütufkâr ve cömert bir şekilde
kesif : yoğun, katı
keyfiyet : durum, esas
kudsî : mukaddes, kutsal
küfran-ı nimet : nimete karşı nankörlük
lehfe : kaybolan veya yok olan birşey için üzülme
lehü’l-hamd ve’l-minne : hamd ve minnet Allah’a mahsustur
lütuf : iyilik, bağış
mağrur : gururlu
mahfuz : korunmuş
mahlûk : yaratılmış, varlık
makam : derece
makbul : kabul gören
mâlik : sahip
mâneviyat : mânevî âleme ait olan şeyler
mâruz kalan : birşeyin tesirine uğrayan, etkisinde kalan
mazhar etme : nail etme, eriştirme
mazhar kılan : eriştiren, kavuşturan
mazhar olmak : nail olmak, erişmek
mazhariyet : nail olma, bir nimete erişme
me’lûf : ülfet etmiş, alışmış
mecruh : yaralanmış
mefhum : bir sözden çıkarılan mânâ
menfez : delik
merdâne : mertçe
mertebe : derece
mes’ut : mutlu
mesâvi : kötü hâller, fenalıklar
mesned : dayanak
meşkûr : kendisine şükredilen
midâd-ı aklâm : kalem mürekkebi
miftâh-ı kerem ve ihsan : Allah’ın kerem ve ihsanının anahtarı
minnet : bir iyiliğe karşı teşekkür et-me, memnuniyet duyma
minnet-i uhrevî : âhirete ait iyilik, lütuf
minnettar : şükran duygusu
mu’cizat-ı Kur’ânî : Kur’ân’ın mu’cizeleri
mualece : ilâç
muarefe : karşılıklı görüşme, tanışma
muavenet : yardım
muhabbet : sevgi
muîn : yardımcı
muktedir : gücü yeten, güç ve iktidar sahibi
mutmain olma : tatmin olma, içi rahat etme
muvaffak : başarılı
muvafık : layık, uygun
mübeccel : hürmet gösterilen, büyük saygı gösterilen
müellif : telif eden, yazan
müessir : tesir eden, etkili
mülevves : kirli, bulaşık
münderecat : içerdiği şeyler, içindekiler
münkis : hastalık nükseden, tekrar etkisini gösteren
müstevli : istilâ eden, ele geçiren
mütehassıl : hasıl olan, meydana gelen
mütereddit : tereddütte kalan, kararsız
mütesellî olma : tesellî bulma
müzmin : iyice yerleşmiş, kronik
nakz-ı ahd : ahdi, antlaşmayı bozma
namzed : aday
nebeân-ı rahmet : rahmetin fışkırması, kaynaması
nefs : insanın kendisi
nefy : sürgün, gönderilme
neşter-i ümid : ümit verici cerrahi müdahale
nüsha : yazılı şey; kopya
ömr-ü ebed : sonsuz hayat, âhiret hayatı
püştiban : dayanak, destek
Rabb-i Rahîm : herbir varlığa merhamet ve şefkat gösteren ve herşeyi terbiye ve idare eden Allah
râh-ı Hak : Hak yolu, Allah yolu
râh-ı saâdet : mutluluk yolu
Rahîm : merhametli; rahmetinin çok özel tecellîleri olan ve sonsuz şefkat ve merhamet sahibi Allah
rahmet : İlâhî şefkat, merhamet ve ihsan
rahnedar kalan : zarara uğrayan, yara alan
Raûf : çok esirgeyen, çok acıyan, çok merhamet sahibi olan Allah
recül-ü fedâkâr : fedâkâr adam
refet : merhamet, esirgeme, koruma
riyakârlık : gösteriş
sa’y : çalışma
sakîm : hastalıklı, kötü
salâhiyet : yetki
sebat : sabit durma, kararlı olma
sebeb-i zahirî : görünen sebep
sefil : sefalet çeken, yoksul anlamında, tevazu ifadesi olarak “ben” yerine kullanılan bir söz
selim : sağlam, güven içinde
seyl-i dalâlet : hak yoldan sapkınlık seli, akımı
sezâ : lâyık, uygun
sıhhat : sağlamlık, doğruluk, sağlık
suret : biçim, şekil
sürur : mutluluk, sevinç
şahsiyet-i alelâde : sıradan şahsiyet, kişilik
şakirt : talebe, öğrenci
şâyeste : uygun, yaraşır, lâyık
şefkaten : acıyarak, merhamet ederek
şüheda : şehitler
şükreyleme : verdiği nimetlerden dolayı Allah’a teşekkürlerini sunma
tabib-i mânevî : mânevî doktor
tahammül eden : sabreden, katlanan
taharri : araştırma, arama
tahsis : ait kılma
takdir etme : bir şeyin değerini anlama
tarik-i Hak : hak yol; doğru yol
tathîr : temizleme
tayr-ı devlet : devlet kuşu
teessüf : üzüntü
telkin : fikir aşılama, öğüt verme
temessük : sarılma, tutunma
tevbe : pişmanlık duyarak günahtan dönme
teveccüh : ilgi, yönelme
tevessül : başvurma, girişme
tevessülen : başvurarak
teyakkun etme : iyiden iyiye araştırıp şüphesiz ve tam olarak bilme
tîğ-i şifa : şifa kılıcı
ulema : âlimler, bilgili kişiler
umumî : genel
vaktâ ki : ne zaman ki
vüsul : kavuşma, erişme
yeis : ümitsizlik
zâlim : zulmeden, acımasız
zira : çünkü
zira : çünkü
zulmet : karanlık
zulümat : karanlık
zü’l-Minen : minnet sahibi, iyilik sahibi olan Allah
Yükleniyor...