Risale sohbetlerinde, Peygamber Efendimiz herkesten üstün olduğu hâlde Üstat'tan daha çok, Peygamberimiz'den daha az bahsediliyor; sanki Üstad'a daha çok değer veriliyor, gibi görülüyor... Konu hakkında bilgi verir misiniz?

Bir Adam benim babam şöyle derdi şöyle yapardı veya Benim hocam bize şöyle öğüt verirdi şu konuyu anlatırken şöyle derdi, hiç unutmuyorum bir gün ban şöyle dedi diye babasından ve hocasında sık bahsetse o adama; Vay Sen peygamberi sevmiyorsun babanı ve hocanı daha çok seviyosun denilir mi? Ellbette denilmez çünkü o adam öğrendiği bildiği şeyleri babasından veya Hocasından öğrendiğinden herhalde ondan bahsedecek. Üstadın Resmi birisinin evinde olsa vay siz Bediuzzama nı çok yüceltiyorsunuz haşa ona tapıyorsunuz. gibi itiraz ediyorlar. Yahu herkes annesinin Babasının, eşinin çocuklarının resmini asar. bunların resim asmaları o sevdiklerini taptıklarını mı gösterir? Üstadımızın Üstadı Hz. Ali (r.a.) diyor ki bana bir harf öğretenin kırk yıl kölesi olurum. Bediuzzaman Said Nursi bize öyle şeyler öğretmiştir ki binlerce harfden daha çoktur. Kuranın üçyüzbin altıyüzyirmi harfini ve manalarını öğretmiştir Bize bu kainatı manay-ı harfiyle bakmasını öğretmiştir. Dolayısıyla değil kırk yıllık hayatımızda Üstadan bahsetmek kırk milyon sene ona kölelik yapsak gene hakkını ödeyemeyiz. Biz ilim namına, peygamber namına, kuran namına, din namına bildiğimiz her şeyi Üsdadımızdan öğrendik elbetten ondan sitayişle kesretle bahsedeceğiz. Bu bahsedişimiz Peygamberimiz (s.a.v) den bahsedişimizden çok değildir. Kuranın 4te biri nübüvvettir, Risale-i Nurun da 4te biri Nübüvvetir. Dolayısıyla her kitap okuduğumuzda Efendimizden ya direk veya dolaylı bahsederiz. Her namazda ve evrat okurken ona salavat getirmekle, her hareketimizde onun sünnetine ittiba ile onu hatırlarız ve hatırlamayanlara hatırlatırız. Bir insanla devamlı o kimse yemek yerken karşılaşan birisinin o kimseyi yemek masasından kalkmadan hayatını geçirdiğini zannetmesi gibi bir divanelikle, Bizi devamlı Üstadımızdan aldığımız dersi talim etme anında ondan bahsederken gören birisi bütün ömrümüz onun methü sanasıyla geçtiğini zannetmesi bir divaneliktir.

Editör ağabeylerin cevabı da, Sami kardeşimizin yorumu da çok güzel. Allah sizlerden razı olsun, çok istifade ediyoruz.

Maşallah güzel cevap