İşte, hacda pek kesretli Allahu ekber denilmesi şu sırdandır. Çünkü, hacc-ı şerif, bil’asale herkes için bir mertebe-i külliyede bir ubûdiyettir. Nasıl ki bir nefer, bayram gibi bir yevm-i mahsusta, ferik dairesinde, bir ferik gibi padişahın bayramına gider ve lütfuna mazhar olur.

Öyle de, bir hacı, ne kadar âmi de olsa, kat’-ı meratip etmiş bir velî gibi, umum aktâr-ı arzın Rabb-i Azîmi ünvanıyla Rabbine müteveccihtir, bir ubûdiyet-i külliye ile müşerreftir.

Elbette, hac miftahıyla açılan meratib-i külliye-i Rububiyet ve dürbünüyle nazarına görünen âfâk-ı azamet-i Ulûhiyet ve şeâiriyle kalbine ve hayaline gittikçe genişlenen devâir-i ubûdiyet ve meratib-i kibriyâ ve ufk-u tecelliyatın verdiği hararet, hayret ve dehşet ve heybet-i Rububiyet Allahu ekber, Allahu ekber ile teskin edilebilir. Ve onunla, o meratib-i münkeşife-i meşhude veya mutasavvere ilân edilebilir.

Hacdan sonra, şu mânâ-yı ulvî ve küllî muhtelif derecelerde, bayram namazında, yağmur namazında, husuf, küsuf namazında, cemaatle kılınan namazda bulunur. İşte, şeâir-i İslâmiyenin, velev sünnet kabilinden dahi olsa ehemmiyeti şu sırdandır.

سُبْحَانَ مَنْ جَعَلَ خَزَاۤئِنُهُ بَيْنَ الْكاَفِ وَالنُّونِ -
فَسُبْحَانَ الَّذِى بِيَدِهِ مَلَكوُتُ كُلِّ شَىْءٍ وَاِلَيْهِ تُرْجَعُونَ -
سُبْحَانَكَ لاَعِلْمَ لَنَاۤ اِلاَّ مَاعَلَّمْتَنَاۤ اِنَّكَ اَنْتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ -
رَبَّناَ لاَ تُؤٰاخِذْنَاۤ اِنْ نَسِينَآ اَوْ اَخْطَاْناَ -
رَبَّناَ لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ اِذْ هَدَيْتَناَ وَهَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً اِنَّكَ اَنْتَ الْوَهَّابُ -
وَصَلِّ وَسَلِّمْ عَلٰى رَسُولِكَ اْلاَ كْرَمِ مَظْهَرِ اِسْمِكَ اْلاَعْظَمِ وَعَلٰۤى اٰلِهِ وَاَصْحَابِهِ وَاِخْواَنِهِ وَاَتْباَعِهِ اٰمِينَ يَا اَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
1

Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler:

1 : Kudretinin hazinelerini bir “Ol” emriyle var eden Zât-ı Zülcelâl her türlü kusurdan münezzehtir. “Kusurdan münezzehtir o Zât ki, herşeyin hüküm ve tasarrufu elindedir. Siz de ona döndürüleceksiniz.” Yâsin Sûresi, 36:83. “(Ey Rabbimiz!) Seni her türlü noksandan tenzih ederiz. Senin bize öğrettiğinden başka bilgimiz yoktur. Sen herşeyi hakkıyla bilir, her işi hikmetle yaparsın.” Bakara Sûresi, 2:32. “Ey Rabbimiz! Unutur veya hataya düşer de bir kusur işlersek, bizi onunla hesaba çekme.” Bakara Sûresi, 2:286. “Ey Rabbimiz! Bizi doğru yola eriştirdikten sonra kalblerimizi sapıklığa meylettirme. Yüce katından bize bir rahmet bağışla. Muhakkak ki veren Sensin, dua edip istediklerimizi bize bağışlayan Sensin.” Âl-i İmrân Sûresi, 3:8. İsm-i Âzamının mazharı olan Resul-i Ekremine, âl ve ashabına, ihvânına ve ona tâbi olanlara salât ve selâm olsun. Âmin, ey Erhamürrâhimîn.
« Önceki Sayfa  | | Sonraki Sayfa »
Önceki Risale: On Beşinci Söz / Sonraki Risale: On Yedinci Söz
Ekranı Genişlet
Lügat Listesi

Lügatler :

âfâk-ı azamet-i Ulûhiyet : Cenab-ı Allah’ın ilâhlığının büyüklüğünün ufukları, sınırları
aktâr-ı arz : dünyanın dört bir yanı
Allahu ekber : Allah en büyüktür
âmi : cahil
basamak-ı miraciye : mirac basamağı
bil’asale : bizzat
devâir-i ubûdiyet : kulluk daireleri
ferik : general
hacc-ı şerif : şerefli hac ibadeti
hakikat-i salât : namazın hakikati
hararet : sıcaklık, ısı
haricinde : dışında
heybet-i Rububiyet : Allah’ın rububiyetinin heybeti
husuf : ay tutulması
kabil : gibi
kat’ : aşma, yükselme
kat’-ı meratip etmek : mertebeleri aşmak, mânen yükselmek
kemâlât-ı kibriya : Cenab-ı Allah’ın büyüklüğünün mükemmelliği
kesretli : çoklukla
küsuf : güneş tutulması
lütuf : iyilik, ikram, bağış
mânâ-yı ulvî ve küllî : yüce ve umumî mânâ
mânen : mânevî olarak
marifet : bilgi
mazhar olmak : erişmek, nail olmak
mazhariyet : nail olma, erişme
meratib-i kibriyâ : Cenab-ı Allah’ın büyüklüğünün mertebeleri
meratib-i külliye-i Rububiyet : Rububiyetin geniş, kapsamlı mertebeleri; Allah’ın herbir varlığa yaratılış gayelerine ulaşmaları için muhtaç olduğu şeyleri vermesinin, onları terbiye edip idaresi ve egemenliği altında bulundurmasının mertebeleri
meratib-i münkeşife-i meşhude : bizzat görerek açığa çıkmış mertebeler
mertebe-i külliye : geniş ve kapsamlı mertebe
miftah : anahtar
muhtelif : çeşitli
mutasavvere : hayalen, tasavvur ederek
mücmel : kısa, öz
müşerref : şereflenmiş
müteveccih : yönelmiş
nazar : bakış
nefer : asker, er
Rabb-i Azîm : herbir varlığa yaratılış gayelerine ulaşmaları için muhtaç olduğu şeyleri veren, onları terbiye edip idaresi ve egemenliği altında bulunduran Allah
saadet : mutluluk
sünnet : Peygamberimizin söz, fiil ve hareketlerine dayanan yüce prensipler
şeâir : işaretler
şeâir-i İslâmiye : İslâma sembol olmuş işaretler, iş ve ibadetler
şuâ : ışık, parıltı
tasavvuren : hayal ederek, düşünerek
teskin : yatıştırma, sakinleştirme
ubûdiyet : kulluk
ubûdiyet-i külliye : büyük ve umumî kulluk
ufk-u tecelliyat : tecellilerin, yansımaların ufku
umum : bütün
velev : hatta
velî : Allah dostu
yevm-i mahsus : özel gün
Yükleniyor...