Vesveselerden Kurtuluş Reçetesi
Bil ki: Ey ilâhi hakîkatlere yöneldiğinde,
- şeytanın ilkaları,
- kalb ve hayal marazının hatırlatmaları
- ve nefsin hısseti ve âdiliği sebebi ile akıl gözüne pis şeyler gelen vesveseli insan! Bazan olur ki, sen hakîkat güneşine bakarken kapkara vesvese bulutları gelir; rezalet, fuhşiyat ve çirkin sözleri yağmur gibi yağdırır, sen de bunlardan ürperirsin.
Sanki sen tenzih ve takdis elini uzatır, gözünü tesbih ve tazim için gönderirken,
- hayalinin pislikleri ile senin elin mülevves olur
- ve nefsin habisliğinin âdiliğinden nazarın kirlenir.
Sonra bu çirkinliklerin mukaddesata aksettiğini zannettiğinden, bunlardan elem duyar, o çirkin şeylerle ilgili düşünmeye başlarsın.
Üzülme, müteessir olma ve bu durumdan kaçmak ve bu elîm eziyetten kurtulmak için kendini gaflete atma! Çünkü böyle vesveseli hâllerde zarar, ancak zarar tevehhümündedir. Bu tevehhüm tekerrür ettikçe mutazarrır olursun.
Görmüyor musun güneşe ve ziyasına, sema ve yıldızlarına, bahçeye ve çiçeklerine çeşitli şeylerle pislenmiş bir elbisenin deliklerinden baktığında, bu pislikler onlara bulaşmaz, onlar bununla bulanmaz. Ancak sen onlardan etki altında kalıyorsun.
Öyleyse «aman gitsin!» diyerek ihtimam gösterme! Çünkü böyle vehmî, hevâî şeyler yabani arılara benzer. Kendini savunursan seninle savaşırlar. Onları terk edersen senden ayrılırlar.