On Dokuzuncu Söz

Risalet-i Ahmediyeye dairdir

وَمَا مَدَحْتُ مُحَمَّداً بِمَقَالَتِى وَلٰكِنْ مَدَحْتُ مَقَالَتِى بِمُحَمَّدٍ عَلَيْهِ الصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ 1

Evet, şu Söz güzeldir. Fakat onu güzelleştiren, güzellerin güzeli olan evsâf-ı Muhammediyedir.

On Dört Reşahâtı tazammun eden On Dördüncü Lem’anın

BİRİNCİ REŞHASI 2

Rabbimizi bize tarif eden üç büyük, küllî muarrif var: Birisi şu kitab-ı kâinattır ki, bir nebze şehadetini on üç Lem’a ile Arabî Nur Risalesinden On Üçüncü Dersten işittik. Birisi şu kitab-ı kebîrin âyet-i kübrâsı olan Hâtemü’l-Enbiyâ Aleyhissalâtü Vesselâmdır. Birisi de Kur’ân-ı Azîmüşşandır. Şimdi, şu ikinci burhan-ı nâtıkı olan Hâtemü’l-Enbiyâ Aleyhissalâtü Vesselâmı tanımalıyız, dinlemeliyiz.

Evet, o burhanın şahs-ı mânevîsine bak:

Sath-ı arz bir mescid, Mekke bir mihrap, Medine bir minber; o burhan-ı bâhir olan Peygamberimiz Aleyhissalâtü Vesselâm bütün ehl-i imana imam, bütün insanlara hatip, bütün enbiyaya reis, bütün evliyaya seyyid, bütün enbiya ve evliyadan mürekkep bir halka-i zikrin serzâkiri; bütün enbiya hayattar kökleri, bütün evliya tarâvettar semereleri bir şecere-i nuraniyedir ki, herbir dâvâsını, mu’cizatlarına istinat eden bütün enbiya ve kerametlerine itimat eden bütün evliya tasdik edip imza ediyorlar.

Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler:

1 : “Ben sözlerimle Muhammed’i (a,s.m.) övmüş olmadım; aslında sözlerimi Muhammed Aleyhissalâtü Vesselâmla övmüş ve güzelleştirmiş oldum.” İmam Rabbânî, Mektubat, 1:58.
2 : Bu risalenin yeri için bk. Mesnevî-i Nuriye, Nokta Risalesi, Nurun İlk Kapısı, On Dördüncü Ders, On Dördüncü Lem’a.
| Sonraki Sayfa »
Önceki Risale: On Sekizinci Söz / Sonraki Risale: Yirminci Söz
Ekranı Genişlet
Lügat Listesi

Lügatler :

aleyhissalâtü vesselâm : Allah’ın salât ve selâmı onun üzerine olsun
Arabî : Arapça
âyet-i kübrâ : en büyük delil
burhan : delil
burhan-ı bâhir : açık delil
burhan-ı nâtık : konuşan delil
ehl-i iman : iman edenler
enbiya : peygamberler
evliya : veliler, Allah dostları
evsâf-ı Muhammediye : Hz. Muhammed’in (a.s.m.) vasıfları, özellikleri
halka-i zikir : zikir halkası
Hâtemü’l-Enbiyâ : peygamberlerin sonuncusu olan Hz. Muhammed (a.s.m.)
hatip : hitap eden, konuşan
hayattar : canlı
kitab-ı kâinat : kâinat kitabı
kitab-ı kebîr : büyük kitap, kâinat
Kur’ân-ı Azimüşşan : şanı yüce Kur’ân
küllî : geniş, kapsamlı
lem’a : parıltı
mihrap : imamın cemaate namaz kıldırdığı yer
minber : hutbe okunan yer
muarrif : tanıtıcı, tarif edici
mürekkep : oluşmuş,biraraya gelmiş
nebze : az miktar
reşahât : sızıntılar, damlalar
reşha : sızıntı, damla
Risalet-i Ahmediye : Hz. Muhammed’in peygamberliği, elçiliği
sath-ı arz : yeryüzü
semere : meyve
serzâkir : zikredenlerin başı
seyyid : efendi
şahs-ı mânevî : mânevî şahıs
şecere-i nuraniye : nurlu ağaç
şehadet : şahitlik, tanıklık
tarâvettar : tap taze
tazammun : içine alma
Yükleniyor...