Osmanlıca ve Dini Terimler Lügatı
| A | B | C | Ç | D | E | F | G | H | I | İ | J | K | L | M | N | O | Ö | P | R | S | Ş | T | U | Ü | V | Y | Z |
| Kelime | Anlam |
|---|---|
| ALE-S-SEVİYYE: | Bir seviyede, aynı boyda. Müsâvat üzere. |
| İçerisinde 'ALE-S-SEVİYYE' geçenler | |
| İçerisinde 'ALE-S-SEVİYYE' geçen ifade bulamadık | |
| Ekleri ayıklanarak bulunan sonuçlar | |
| ALE-S-SEHER : | Gün doğmadan evvel, seher vakti. |
| ALE-S-SABAH : | Erkenden, sabahın ilk saatlerinde. |
| ALE-S-SABAH : | Erkenden, sabahın ilk saatlerinde. |
| ALE-S-SABAH : | Erkenden, sabahın ilk saatlerinde. |
| ALE-D-DERECAT : | Derecelere göre, sırayla. |
| ÂLE : | (C.: Al) Harbe. * (C. Alât) Çadır direği. * Edât. |
| ÂL : | Yüksek. Âlî. Yüce. Bülend. |
| A : | 1928 senesinde alınan Türk alfabesinin "a" harfi, Osmanlıcadaki elif ve ayın harflerine yakın bir ses verir. |
