| Kelime |
Anlam |
| ALLÂM: | En çok bilen, her şeyi hakkı ile bilen. (Cenâb-ı Hakka mahsus bir sıfat olup, başka mahluka denemez.) |
| ALLÂM-ÜL GUYUB: | Esma-i Hüsnadandır. Bütün gaybları, geçmişi, geleceği, hazırda olmayanı, dünyadakileri, âhirettekileri ve her şeyi bilen Cenab-ı Hak. |
| ALLÂME: | Çok büyük alim. Meşhur olmuş büyük mütefekkir. Her ilimde ihtisas sahibi. |
| ALLÂME-İ KÜLL: | Bir şeyin ilmine vâkıf olan. Bir hususda ihtisas sahibi olan. |
| İçerisinde 'ALLÂM' geçenler |
|---|
| ALLÂM-ÜL GUYUB: | Esma-i Hüsnadandır. Bütün gaybları, geçmişi, geleceği, hazırda olmayanı, dünyadakileri, âhirettekileri ve her şeyi bilen Cenab-ı Hak. |
| ALLÂME: | Çok büyük alim. Meşhur olmuş büyük mütefekkir. Her ilimde ihtisas sahibi. |
| ALLÂME-İ KÜLL: | Bir şeyin ilmine vâkıf olan. Bir hususda ihtisas sahibi olan. |
| ZALLAM: | (Zalûm) Çok zulmeden. Çok zâlim. |
| Ekleri ayıklanarak bulunan sonuçlar |
|---|
| ALLÂM-ÜL GUYUB : | Esma-i Hüsnadandır. Bütün gaybları, geçmişi, geleceği, hazırda olmayanı, dünyadakileri, âhirettekileri ve her şeyi bilen Cenab-ı Hak. |
| ALLAF : | Yulaf satan kimse. |
| ALLAF : | Yulaf satan kimse. |
| ÂL : | Yüksek. Âlî. Yüce. Bülend. |
| A : | 1928 senesinde alınan Türk alfabesinin "a" harfi, Osmanlıcadaki elif ve ayın harflerine yakın bir ses verir. |
