Osmanlıca ve Dini Terimler Lügatı
| A | B | C | Ç | D | E | F | G | H | I | İ | J | K | L | M | N | O | Ö | P | R | S | Ş | T | U | Ü | V | Y | Z |
| Kelime | Anlam |
|---|---|
| ANÂK: | (C.: Ânuk) Dişi keçi yavrusu. Zahmet, meşakkat. Karakulak dedikleri hayvan. |
| ANAK: | En zarif, en yakışıklı, en güzel. Çok ferah, çok sürurlu. |
| ANAKAT: | Muvaffakiyetsizlik. Ümidi boşa çıkma. |
| ANÂKİB: | (Ankebut. C.) Örümcekler. |
| İçerisinde 'ANÂK' geçenler | |
| ALMANAK: | Fr. Kitab biçiminde bir çeşit takvimdir. Senenin bölümlerinden başka bayram, yıldönümü gibi muayyen günleri gösterir; ayrıca astronomi, meteoroloji, istatistik bilgiler de verir. |
| ANAKAT: | Muvaffakiyetsizlik. Ümidi boşa çıkma. |
| ANÂKİB: | (Ankebut. C.) Örümcekler. |
| GUSSANÂK: | f. Kederli, hüzünlü, tasalı, kaygılı. |
| HANAK: | (C.: Hınâk) Hiddetlenme, kızma. |
| MUANAKA: | Birbirinin boynuna sarılma. Kucaklaşma. |
| TUTANAK: | (Bak: Zabıt) |
| Ekleri ayıklanarak bulunan sonuçlar | |
| ANAKAT : | Muvaffakiyetsizlik. Ümidi boşa çıkma. |
| ÂNÂ : | (Ani. C.) Gece yarısı vakitleri. |
| AN : | En kısa bir zaman. Lahza. Dem. Cüz'i bir zaman. |
| A : | 1928 senesinde alınan Türk alfabesinin "a" harfi, Osmanlıcadaki elif ve ayın harflerine yakın bir ses verir. |
