Osmanlıca ve Dini Terimler Lügatı
| A | B | C | Ç | D | E | F | G | H | I | İ | J | K | L | M | N | O | Ö | P | R | S | Ş | T | U | Ü | V | Y | Z |
| Kelime | Anlam |
|---|---|
| ARBEDE-CÛ: | Patırtıcı, gürültücü, kavgacı. |
| ARBEDE-CÛYÂNE: | f. Kavga çıkartmağa yeltenerek. |
| İçerisinde 'ARBEDE-CÛ' geçenler | |
| ARBEDE-CÛYÂNE: | f. Kavga çıkartmağa yeltenerek. |
| Ekleri ayıklanarak bulunan sonuçlar | |
| ARBEDE-CÛYÂNE : | f. Kavga çıkartmağa yeltenerek. |
| ARBEDE-CÛYÂNE : | f. Kavga çıkartmağa yeltenerek. |
| ARBEDE-CÛYÂNE : | f. Kavga çıkartmağa yeltenerek. |
| ARBEDE : | Cidal, kavga, patırtı. |
| ARBEDE : | Cidal, kavga, patırtı. |
| ARBEDE : | Cidal, kavga, patırtı. |
| ARBEDE : | Cidal, kavga, patırtı. |
| ÂR : | Utanma, mahcubiyet. Utanılacak şey. Ayıp. Şiyb. Şerm. Haya. |
| A : | 1928 senesinde alınan Türk alfabesinin "a" harfi, Osmanlıcadaki elif ve ayın harflerine yakın bir ses verir. |
