Osmanlıca ve Dini Terimler Lügatı
A | B | C | Ç | D | E | F | G | H | I | İ | J | K | L | M | N | O | Ö | P | R | S | Ş | T | U | Ü | V | Y | Z |
Kelime | Anlam |
---|---|
ARC: | Mekke ile Medine arasında bir mevzi. Deve sürücüsü. |
ARCA: | (Müz: Arec) Topal ve aksak kişi. Sırtlan. |
ARCELE: | Sürü, hayvan topluluğu. Yayalar cemaati. At sürüsü. |
İçerisinde 'ARC' geçenler | |
ARCA: | (Müz: Arec) Topal ve aksak kişi. * Sırtlan. |
ARCELE: | Sürü, hayvan topluluğu. * Yayalar cemaati. * At sürüsü. |
BAB HARCI: | Mahkemelerde kadıların, naiblerin, mal ve mukataa kalemlerinde bulunan memurların aldıkları bir nevi harç. |
DARC: | Yarmak, şakk. |
HARC: | Gider, sarfiyat, bir iş için kullanılan madde. * Vergi. * Çıkmak. * Yeni çıkan bulut. * Yemâme vilayetinde bir yer. * Ecir. * Buğday. (Dinimizde lüzumsuz harcamak, israf haramdır. Zillet ve fakirliğe sebeptir.) |
HARC-I ÂLEM: | Herkese elverişli, her keseye münasib. |
HARC-I RAH: | Yol harcı, yol parası. Yol masrafı, yol için verilen para. |
HARCA': | Ayakları beline varana kadar beyaz olan koyun. |
HARCE: | (C.: Hurc-Haracât) Deve sürüsü. * Sık bitmiş ağaç. |
HARCEF: | Soğuk rüzgâr. |
ILGARCI: | Akıncı. |
NARCİL: | Hindistan cevizi. |
NARCİS: | Nergis. |
NARCİSTAN: | Nergislik. |
VEKİL-İ HARC: | (Vekil-harç) Masraf görmekle vazifeli olan. Bir kimsenin veya bir cemaatin masraf işlerini üzerine alan. |
Ekleri ayıklanarak bulunan sonuçlar | |
ARCA : | (Müz: Arec) Topal ve aksak kişi. * Sırtlan. |
ÂR : | Utanma, mahcubiyet. Utanılacak şey. Ayıp. Şiyb. Şerm. Haya. |