Osmanlıca ve Dini Terimler Lügatı
| A | B | C | Ç | D | E | F | G | H | I | İ | J | K | L | M | N | O | Ö | P | R | S | Ş | T | U | Ü | V | Y | Z |
| Kelime | Anlam |
|---|---|
| AREFE: | Kurban bayramından bir evvelki gün. |
| İçerisinde 'AREFE' geçenler | |
| KESB-İ MUÂREFE: | Bir mevzuda çalışarak ihtisas sahibi olmak. Birbinini tanımak ve alışmak. |
| MUAREFE: | Karşılıklı görüşme ve tanışma. * Gr: Nekre olmayan kelime. Muayyen ve harf-i târifli olmak. (Bak: Lâm) |
| MÜŞAREFE: | Şan, şöhret ve şeref gibi hususlarda biriyle övünme. * Yükselme, yüksek yere çıkma. |
| MÜTEAREFE: | Hakikat olduğu apaçık belli olan. İsbata ihtiyacı olmayan. |
| ULUM-U MÜTEÂREFE: | Herkesin bildiği ve tanınmış olan ilimler. |
| Ekleri ayıklanarak bulunan sonuçlar | |
| ARE : | Borç olarak alınan veya verilen şey. |
| ÂR : | Utanma, mahcubiyet. Utanılacak şey. Ayıp. Şiyb. Şerm. Haya. |
| A : | 1928 senesinde alınan Türk alfabesinin "a" harfi, Osmanlıcadaki elif ve ayın harflerine yakın bir ses verir. |
