âmden : kasten, bilerek
cezâlet : güçlü ve düzgün ifade, güçlü ve güzel anlatım
cihet : yön, taraf
derece-i gaflet : gaflet derecesi
edat : fiil ve isimlerin dışında kalan, kendi başına bir mânâsı olmadığı halde isim ve fiillerle birlikte mânâ kazanan kelimeler
farz-ı kifâye : dinen mutlaka yerine getirilmesi gereken ancak bir kısım Müslümanın yapması ile diğerlerinin üzerinden düşen vazife, cenaze namazı kılmak gibi
haml-i emanet : emaneti yüklenme
hitap : konuşma, sesleniş
ırak : uzak
ıvaz : bedel
icmal : özetleme, kısaltma
ipham : belirsizlik, kapalılık
ism-i fâil : gr. bir iş, oluş veya durumu yüklenen şahsı bildiren kelimedir, meselâ; kâtip
itâb : azarlama, kınama
izafe : tamlama, iki şey arasındaki bağlılık, bağlama
izale : giderme, ortadan kaldırma
kâfir : Allah’ı veya Allah’ın bildirdiği kesin şeylerden birini inkâr eden kimse
kâinat : evren, yaratılmış her şey
mahal : yer
mâzeret : özür
misâk : sözleşme
misak-ı ezelî : ezelî sözleşme
muzaafun ileyh : isim tamlamasında tamlayan kelime; sonu daima esre okunur
mü’min : iman eden, Allah’a ve Onun bildirdiği şeylere inanan kimse
mükellef : yükümlü, sorumlu
mülâhaza : düşünme, akla getirme
münafık : iki yüzlü, inanmadığı halde inanmış görünen kimse
nida : sesleniş
nisyan : unutmak, unutkanlık
sehiv : yanılma
şâmil : içine alan, kapsamlı
tafsil : detaylı açıklama
tahsis etmek : üstün tutup seçmek, tercih etmek, ait kılmak, mahsus kılmak
tecavüz : haddi aşma, ileri gitme
tenbih : ikaz, uyarı
tevessüm : bir işaret, belirti ortaya çıkma, görünme, bir şeyi işaretlerinden hareketle bilme, iyice anlama
umum : genel, bütün
vasfiyet-i asliye : asıl vasıf, temel özellik
اَىُّ : hangi
هَا : tenbih