Hem, nakl-i sahihle, İmam-ı Ali için dua etmiş:

اَللّٰهُمَّ اكْفِهِ الْحَرَّ وَالْقَرَّ Yani, “Yâ Rab, soğuk ve sıcağın zahmetini ona gösterme.” İşte şu dua bereketiyle, İmam-ı Ali kışta yaz libasını giyerdi, yazda kış libasını giyerdi. Derdi ki: “O duanın bereketiyle hiçbir soğuk ve sıcağın zahmetini çekmiyorum.”¹

Hem Hazret-i Fatıma için dua etmiş:

اَللّٰهُمَّ لاَتُجِعْهَا Yani,“Açlık elemini ona verme.” Hazret-i Fatıma der ki: “O duadan sonra açlık elemini görmedim.”²

Hem Tufely ibni Amr, Resul-i Ekrem Aleyhissalatü Vesselamdan bir mu'cize istedi ki, götürüp kavmine göstersin. Resul-i Ekrem Aleyhissalatü Vesselam ³ اَللّٰهُمَّ نَوِّرْ لَهُ demiş. İki gözü ortasında bir nur zuhur etmiş, sonra değneği ucuna naklolmuş. Bununla “zinnur” diye iştihar bulmuş.⁴

İşte bu vakıalar ehâdis-i meşhuredendir ki, kat’iyet peydâ etmişler.

Hem Ebu Hüreyre, Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâma şekvâ etmiş ki, “Nisyan bana ârız oluyor.” Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm ferman etmiş, bir mendil şeklinde birşey açmış. Sonra, mübarek avucuyla gaibden birşey alır gibi, öyle avucunu oraya boşaltmış. İki üç defa öyle yaparak Ebu Hüreyre’ye demiş: “Şimdi mendili topla.” Toplamış. Bu sırr-ı mânevî-i dua-yı Nebevî ile, Ebu Hüreyre kasem eder: “Ondan sonra hiçbir şey unutmadım.”⁵

İşte bu vakıalar ehâdis-i meşhuredendirler.