ahvâl-i âlem : âlemdeki haller, durumlar
âlem : dünya, evren
azamet : büyüklük
binaenaleyh : bundan dolayı
cismanî : maddi yapısı olan
faaliyet : çalışma, aktif olma, iş yapma
fâil : işi yapan
habbe : dane, tohum
âfakî : dış dünyaya ait, dış dünya ile ilgili
âhiret : öldükten sonra yaşanacak olan sonsuz hayat, öteki dünya
ahvâl : haller, davranışlar
ahvâlât : haller
akis : yansıma
bâtın : bir şeyin iç yüzü
cehalet : cahillik, bilgisizlik
dalâlet : hak ve doğru yoldan sapkınlık
dünyevî : dünya ile ilgili
enâniyet : benlik, gurur
esbab-ı zahiriye : görünürdeki sebepler
evham : kuruntular, şüpheler
fezleke : öz, netice, özet
gafil : Allah’ın emir ve yasaklarından habersiz davranan, sorumsuz, vurdumduymaz
gaflet : sorumsuzluk, vurdumduymazlık; Allah’ın emir ve yasaklarına duyarsız davranma hâli
Hâlık : her şeyi yaratan Allah
haricî : dış dünyaya âit
hayr-ı azîm : büyük hayır, sevap
hidayet : doğru ve hak olan yol, İslâmiyet
hususî : özel
i’lem eyyühe’l-aziz : “Bil ey aziz, saygıdeğer kardeşim!” mânâsında muhatabı uyarmak ve dikkatini çekmek için kullanılan bir söz
icmal : özetleme, kısaca ifade etme
icmâlî : kısaca, özetle
içtinap etmek : kaçınmak, sakınmak
ihtiyatlı : tedbirli
irtikâp etmek : yapmak, işlemek
isâl etme : ulaştırma
izale etmek : gidermek, ortadan kaldırmak
kalb etme : dönüşme
kesret : çokluk
lâkin : ama, fakat
mertebe : derece
mevhum : gerçekte olmadığı halde var sayılan
Mûcid : herşeyi icad eden, var eden yaratıcı Allah
muhakkak : kesin, gerçekliği kesin olan
müsebbebat : sebeplerle meydana gelenler, sebeplerin sonuçları
müsebebiyet : bir sebep, tesir v.s. sonucu ortaya çıkma, netice olma
nazaran : bakarak, –göre
nefis : bir kimsenin kendisi, mânevî yapısı
nefsî tefekkür : kişinin kendisi ve kendi varlığı üzerinde etraflıca derinlemesine düşünmesi
Nuru’l-Envâr : bütün varlığı aydınlatan, bütün nurlar kendi nurunun zayıf bir gölgesi olan ve her çeşit nuru yaratan Allah
Sâni-i Ezelî : varlığının başlangıcı olmayan ve herşeyi san’atlı ve mükemmel bir şekilde yaratan Allah
sathî : sığ, yüzeysel
Sofestaî : kâinatın Yaratıcısını kabul etmeyen ve her şeyi, hatta kendini dahi inkâr eden bir felsefî ekole bağlı kimse
tabiat : (tabiat fikri) materyalist düşünce; tabiat için, “insan faaliyetlerinin dışında kendi kendini sürekli olarak yeniden yaratan ve değiştiren güç” düşüncesi
tafsilât : ayrıntılar
takarrüb etmek : yaklaşma
teemmül : düşünme, tefekkür etme, inceden inceye araştırma
tefekkür : Allah’ı tanımayı sonuç verecek şekilde varlıklar üzerinde düşünme
tetkikat : incelemeler
umumî : genel
vahdet : Allah’ın birliği
vecih : tarz, yön
vehham : aşırı derecede vehimli, kuruntulu
zulümat : karanlıklar
hadsî : güçlü bir sezgi, seziş; zihnin bir vasıtaya ihtiyaç duymaksızın kalbe gelen güçlü ve kesin bir sezgi ile hızla hükmettiği doğru bilgi
hassa : ayırıcı özellik
i’lem eyyühe’l-aziz : “Bil ey aziz, saygıdeğer kardeşim!” mânâsında muhatabı uyarmak ve dikkatini çekmek için kullanılan bir ifade
ilm-i ezelî : Allah’ın herşeyi ve bütün zamanları kuşatan sonsuz ilmi
ilm-i muhit-i ezelî : Allah’ın, geçmiş ve gelecek bütün zamanları ve herşeyi kuşatan sonsuz ilmi
imkânî : varlığı ile yokluğu eşit olan, varlığı ancak Allah’ın var etmesine bağlı olan
infial : fiilden etkilenme, bir tesirin gücü altında hareket etme
intikal etmek : geçmek, ulaşmak
kabiliyet : yetenek; bir şeyin karşısında olup ondan etkilenme, kabul etme özelliğinde olma
kavi : güçlü, kuvvetli
kesafet : kesifli; katılık, yoğunluk
kesb-i liyakat : ehliyet kazanma, lâyık olma, hak etme
kesif : katı, yoğun, saydam olmayan
kevn : varlık, var edilen her şey, kâinat
keza : bunun gibi
kezâlik : bunun gibi
lâtif : ince, cismani olmayan
maahaza : bununla beraber, bununla birlikte
maddî : cismani, gözle görülen
mâkes : ayna, yansıma yeri
masdar : kaynak
masdariyet : kaynaklık, kaynak olma
mertebe : derece
misal : örnek
muhkem : sağlam
mücerret : somut olmayan, soyut
nevi : çeşit
nisbetinde : oranında
nur : aydınlık, ışık
nuranî : nurlu
râsih : sağlam, yerleşmiş
sabit : kesin, yerleşmiş, kararlı, değişken olmayan
Sâni : herşeyi san’atlı ve mükemmel bir şekilde yaratan Allah
semâ : gökyüzü
sudur etmek : çıkmak, meydana gelmek
şe’n : durum, hâl, özellik
şems : güneş
tecellî : yansıma
tecellîyât-ı nuriye : nurlu tecellîler; parlak yansımalar
teessür : etkilenme
temessül etme : görünme
vahdet : birlik
vahid : bir
vasıl olmak : ulaşmak, varmak
vukua gelme : meydana gelme, olma
vücud-u hakikî : gerçek varlık
vücud-u haricî : zihinde bulunan veya aynada yansıması görünen bir şeyin dış dünyadaki maddî varlığı, gerçekliği, maddî varlık
vücud-u misalî : maddî olmayan, görüntüden ibaret, yansımaya dayalı olan varlık
vücud-u vücubî : varlığı zorunlu olan, var olmak için hiçbir şeye ve sebebe ihtiyacı olmayan ve diğer varlıkların var olması Kendisine bağlı olan, yokluğu düşünülemeyen varlık, Allah
vücut : varlık
ziya : ışık