baht : talih, kader
deruhte etmek : üstüne almak
ehl-i dünya : dünyada yaşayanlar
fehm : akıl, zekâ, anlama kabiliyeti
fenn-i beyan : beyan ilmi; mecâz, teşbih, kinaye gibi ifade ve anlatım üslûplarını ele alan belâgat ilminin bir dalı
garaz : kastedilen şey, maksat, amaç
hâdim : hizmetçi
halel : eksiklik, zarar
hâtimenin hâtimesi : sonucun neticesi, son sözün son sözü
Hizbü’l-Kur’ân : Kur’ân taraftarları
ihtiram : saygı gösterme
itab : kınama, azarlama
kabul-ü umumî : bir fikrin genel kabul görmesi
kizb : yalan
maânî-i ûlâ : ilk mânâlar
mahkîyun anh : anlatılan, söz konusu olan; hikâyenin konusu olan şey, kimse
maksut : istenilen, hedeflenen
meclisin ehli : meclisin bireyleri
mefhum : bir sözden çıkarılan mânâ, kavram
mehasin-i medeniyet : medeniyetin güzellikleri, iyilikleri
mesâk-ı kelâm : kelâmın sevk edildiği gaye, mevzû, maksad
mesûk-u lehülkelâm : kelâmın söyleniş gayesi, maksadı
meşrutiyet : meclise dayalı yönetim şekli
muâhaze : sorgulama, tenkit, kınama
mukaddeme : başlangıç, giriş
mukarrer : kesinlik kazanmış, kararlaştırılmış, şüphesiz
müstetbeât : söze tabi olan mânâlar; telvih ve telmih yoluyla işaret edilen mânâlar gibi; çağrışımlar
mütekellim : konuşan
refik : yoldaş, arkadaş, eş
sıdk : doğruluk
suver : suretler
suver-i maânî : mânâ şekilleri, biçimleri
şeriat : Allah tarafından bildirilen hükümlerin hepsi, İslâmiyet
şeriat-ı garrâ : büyük ve parlak şeriat, İslâmiyet
tabir : açıklama, ifade
talih : kader, kısmet
tarz-ı ifade : ifade, anlatım tarzı
tefhim : anlatma
telmihat : söz arasında; bir kıssa, fıkra, atasözü veya tarihî bir hadiseye işarette bulunmalar
telvihat : mânâlı ifadeler; kinaye yoluyla işaret etmeler; ince işaretler
tenbih : ikaz, uyarı
tenkit : eleştiri
tevfik : yardım, Cenâb-ı Hakkının kuluna yardım etmesi
tezahür etme : ortaya çıkma
velhasıl : kısacası
vesail : vesileler, sebepler
vesait-i muhabere ve müdavele : iletişim ve basım-yayın araçları
zâmin : kefil
zimmet : sorumluluk