Sekizinci İşaret
İçerikler
"Hazret-i Cabir İbni Abdullahi'l-Ensari beyan ediyor: Biz, bin beş yüz kişi, gazve-i Hudeybiye'de susadık..." Hudeybiye bir barış antlaşması olduğuna göre, Üstadımız ne hikmete binaen "gazve" diye nitelemiştir?
"İnsanın fıtraten yalana yalan demesi"ni biraz açar mısınız? Üstadımız mana olarak, "günümüzde yalan ile doğruluğu aynı marketten ve raftan almak normal bir işlem haline gelmiş" diyor; somut örneklerle açıklayabilir misiniz?
"Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm ile beraberdik. İkindi namazı için abdest almayı emretti. Su bulunmadı. Yalnız bir parça su emretti..." Buradaki "emri" nasıl anlamalıyız, Peygamberimiz (asm) emir-nehiy konusunda mutlak yetkili mi?
Mucizelerde perde ve kural var mıdır?
"Biz bin beş yüz kişi, Gazve-i Hudeybiye'de susadık." ile "Gazve-i Hudeybiye'de bir kuyuya rastgeldik. Biz dört yüz kişi idik." cümlelerini nasıl tevfik edebiliriz?
"Sonra susuzluk başladı. Yetmiş iki kişi idik. (Taberî'nin nakline göre, üç yüz idik.) Susuz kaldık." Buradaki iki sayı arasında çok fark var; bu hadisin güvenilirliğine zarar vermez mi?
"İşte, şu dokuz misaller gibi, doksan misal olmasa da, belki doksan surette rivayetler, mu’cizât-ı mâiyeyi haber vermişler. Baştaki yedi misal, mânevî tevatür gibi kat’î ve kuvvetlidirler..." cümlesini özellikle "mu’cize-i sahâbiye" ifadesinin izahı?
