Üstad Bediüzzaman Said Nursi Risaleleri yazdığı halde, Risale-i Nur talebesi midir?

Değerli Kardeşimiz;

Üstad, Risalelerin kendi ilminin ve hünerinin bir neticesi olmadığını ifade etmektedir. Bunu en büyük delili ise, herkesten daha çok bu eserleri okumasıdır. Kendisi, Risaleleri okudukça istifade ettiğini ve hatta bazı yerleri daha yeni anladığını ifade etmiştir. Bu durum ise bir talebe konumudur.

Öte yandan, Üstad, kendisinin bir Nur Talebesi olduğunu eserlerinde ifade etmektedir. Şu ifadelere bakalım:

"Ben size nispeten kardeşim; mürşidlik haddim değil. Üstad da değilim, belki ders arkadaşıyım. Ben sizin, kusuratıma karşı şefkatkârâne dua ve himmetlerinize muhtacım. Benden himmet beklemeniz değil, bana himmet etmenize istihkakım var. Cenâb-ı Hakk'ın ihsan ve keremiyle sizlerle gayet kudsî ve gayet ehemmiyetli ve gayet kıymettar ve her ehl-i imana menfaatli bir hizmette taksimü’l-mesâi kaidesiyle iştirak etmişiz. Tesanüdümüzden hâsıl olan bir şahs-ı mânevînin fevkalâde ehemmiyet ve kıymeti ve üstadlığı ve irşadı bize kâfidir." (1)

"Zaman şahıs zamanı değil, şahs-ı mânevî zamanıdır. Risale-i Nur’da şahıs yok, şahs-ı mânevî var. Ben bir hiçim. Risale-i Nur, Kur’ân’ın malıdır, Kur’ân’dan süzülmüştür. Şeref ve hüsün Kur’ân’ındır. Şahsımla Risale-i Nur iltibas edilmiş. Meziyet, Risale-i Nur’a aittir. Risale-i Nur’un neşrindeki harika muvaffakiyet ise, Risale-i Nur talebelerine aittir. Yalnız şu kadar var ki, şiddetli ihtiyacıma binaen Cenâb-ı Hak, Kur’ân-ı Hakîmden bana ilâç ve tiryakları ihsan etti; ben de kaleme aldım. Her nasılsa, bu zamanda birinci tercümanlık vazifesi bana düşmüş. Ben de Risale-i Nur’un talebesiyim. Bir risaleyi şimdiye kadar yüz defa okuduğum halde yine okumaya muhtaç oluyorum. Ben sizlerin ders arkadaşınızım..." (2)

(1) bk. Kastamonu Lahikası, 58. Mektup
(2) bk. Tarihçe-i Hayat, Isparta Hayatı

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü