Bediüzzaman Said Nursi neden kendi nefsini herkesten ziyade nasihate muhtaç görüyor?

Değerli Kardeşimiz;

"Doğrusu, ben nefsimi temize çıkarmam. Çünkü Rabbimin merhamet edip korudukları hariç, nefis daima fenalığı ister, kötülüğe sevk eder. Doğrusu Rabbim gafurdur, rahimdir (affı ve merhameti boldur).” (Yusuf, 12/53)

Hazreti Yusuf (as) gibi nefsi arındırılmış bir peygamber bile nefsini temize çıkarmıyor, daima nefsinden Allah’a sığınıyorsa, Üstad'ın nefsini nasihate muhtaç görmesi ve nasihate önce nefsinden başlaması gayet normal bir durumdur.

Diğer bir husus, nasihat merkezden muhite doğru yapılırsa etkili ve ihlaslı olur. Yani nasihat önce nefse sonra diğer nefislere doğru yapılmalıdır. Kendini temiz ve ari görüp diğer insanları kirli görerek yapılan nasihat itici ve etkiden uzak olur. Bu yüzden nasihat eden kim olursa olsun, önce nefsinden başlamalı, sonra diğer insanlara nasihat etmelidir.

Başka bir husus, evliya ve salih insanlar nefislerini tamamen yok etmiyorlar, sadece itaat ve kontrol altına alıyorlar; bu durumda nefis her an tetikte beklemekte, en küçük bir zafiyette kafasını çıkarabilmektedir. Dolayısı ile evliyaların imtihanı evliya olmakla bitmiyor, aksine onların imtihanı katlanarak daha da büyümektedir. Bu durumda onların nefisleri ile olan mücadelesi her daim devam etmektedir.

Kendini iyi ve salih bilen iyi ve salih olamıyor, bu durumda her mümin kendini en aşağıda görmesi gerekiyor, nefis ile mücadelede bu kaide çok önemlidir.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü