On Birinci Şuâ, Sekizinci Mes'elenin bir Hülâsasındaki; Hayat-ı şahsiyeye ait üçüncü bir faidesini izah eder misiniz?

Değerli Kardeşimiz;

Bu üçüncü faydada içtimaî hayatın rabıtalarının ve nisbetlerinin, ancak ahirete iman ile tahakkuk edeceğinin izahı yapılmaktadır.

Şayet ahirete iman olmazsa kuvvetliler zayıfları ezer, hukuklar zayi olur. Uhuvvet, dayanışma, yardımlaşma, fedakârlık, muhabbet gibi güzel hasletler olmaz.

Şayet ölümle birlikte her şey bitecekse, anneye sadakat göstermenin, babaya itaat etmenin veya evladın her derdine katlanmanın ne mânası olabilir? Memur sadece menfaati için amire itaat eder. Küçükler büyüklere saygı göstermez, büyükler küçüklere şefkat etmez, zenginler ihtiyaç sahiplerinin imdadına koşmaz. Fedakârlığın ve iyiliğin bir mânası kalmaz. Herkes; “ Başkası keyfine bakarken, ben neden millet için çalışayım.” "Ben tok olduktan sonra başkası açlıktan ölse bana ne?.." der ve herkes kendi menfaatini düşünür.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü