"... 'Bismillâhirrahmânirrahîm' de, o hakikate yapış ve vahşet-i mutlakadan ve hadsiz ihtiyâcâtın elemlerinden kurtul. Ve o Sultan-ı Ezel ve Ebedin tahtına yanaş ve o rahmetin şefkatiyle ve şefaatiyle ve şuââtıyla..." İzah eder misiniz?

Değerli Kardeşimiz;

Allah, sonsuz azamet ve kibriya sahibi iken, insan nihayetsiz derecede zillet içinde ve hakir bir mahlûktur. Sonsuz kibriya sahibi olan Allah ile insan arasındaki münasebetin sebebi, Allah’ın sonsuz merhameti ve şefkatidir. Yani nihayetsiz zillet ve hakaret içinde olan insanı, Allah’a muhatap ve dost yapan sır şefkattir. Allah insana sonsuz şefkatinden dolayı tenezzül ediyor. Öyle ise insanı Allah’a yaklaştıracak ve dost kılacak en kısa ve keskin yol şefkat hakikatine yapışmaktır.

Besmeledeki Rahman ve Rahim isimleri Allah’ın bu şefkat ve merhamet yüzünü en güzel bir şekilde temsil eden iki isim, iki unvandır. İnsan bu iki ismin manasını kâinatta güzelce okur ve o isimlerin hükmünce yaşarsa, Allah’ın sonsuz şefkatine ve rızasına nail olur. İnsanı Allah’a yaklaştıracak ve dost yapacak en sağlam ve kestirme yol, bu şefkat hakikatidir. Bu şefkat hakikati olmasa sonsuz azamet ve kibriya sahibi olan Allah’ın bir nazarına mazhar olamazdık. Bu anlamda insanın en büyük şefaatçisi ve yardımcısı Allah’ın sonsuz şefkati ve merhametidir. Bu yüzden Allah "Rahmetim gazabımı geçti de insanları yarattım."(1) diye buyurmaktadır.

Yani bizim var olma ve Allah’a muhatap olma nedenimiz, Allah’ın sonsuz merhameti ve şefkatidir ki, bu merhamet ve şefkatin en saçık ve bariz unvanı besmelenin içindeki iki mübarek ve bereketli olan Rahman ve Rahim isimleridir.

(1) bk. Aclunî, Keşfü'l-Hafâ, 1/448.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü