Enaniyet ile nefse itimattan vazgeçmeyi ve istiğfar ederek tam abd olmayı açıklar mısınız?

Değerli Kardeşimiz;

Enaniyeti bırakmak, insanın kendisini kul bilmesi, bütün maddi ve manevi cihazlarını emanet telakki etmesi, onlara hakiki malik olmadığının şuurunda olması demektir.

Üstad Hazretleri Mesnevî-i Nuriye’de şöyle buyurur:

“Ben kendime malik değilim. Ancak malikim kâinatın malikidir..."

Böyle diyen bir insan, “benim elim, benim gözüm...” derken, bütün bu organları emanet bilir. Enaniyetle, onlara sahip çıkmaz ve bütün bu emanetleri Rabbinin rızası istikametinde kullanmaya kendini mecbur bilir.

Böyle bir insan, yokluktan kurtulup varlık âlemine gelmeyi Allah’ın bir ihsanı ve ikramı bildiği gibi, bedeninden, ruhundan ve haricî âlemden edindiği bütün istifadeleri de Allah’tan bilir. “Her hayır onun elindedir.” der. Nefsine itimat yerine, Rabbine tevekkül eder. Üzerine düşen vazifeleri yaptıktan sonra, neticelerin tahakkuku için Allah’ın takdirini ve ihsanını bekler.

O bu sağlam yolda yürürken, nefsinin arzularına yahut şeytanın vesveselerine kapılarak bazı yanlışlar da yapabilir. Böyle bir durumda hemen istiğfar ve tövbe kapısını çalar. Kulluğuna zarar veren bu yanlışları böylece temizleyerek “tam abd” olur.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü