"Hayvanların zaif, şerif insanların imdadına koşmaları" ifadesinde, insana hem "zayıf" hem de "şerif" denilmesi ne manaya geliyor?

Değerli Kardeşimiz;

İnsanın mahiyetinin nihayetsiz acz, fakr ve nakstan mürekkeb olduğu birçok risalede, bilhassa Yirmi Üçüncü Söz’de bütün yönleriyle ve hikmetleriyle izah edilmiştir.

İnsan acziyle Allah’ın kudretine, fakrıyla rahmetine, naks ve kusuruyla da kemaline en parlak bir ayine olmaktadır. Bu konuda sadece şu ifadeleri nakletmekle iktifa edeceğiz:

"İnsan, şu kâinat içinde pek nazik ve nazenin bir çocuğa benzer: Zaafında büyük bir kuvvet ve aczinde büyük bir kudret vardır. Çünkü o zaafın kuvvetiyle ve aczin kudretiyledir ki, şu mevcudat ona musahhar olmuş.”(1)

“Hem zayıf, hem de şerif olma” arasında zıddiyet yoktur. İnsanı sırtında taşıyan bir at, bu meseleyi bize en güzel şekilde ders verir. İnsan zayıf ve güçsüz olduğu için menziline atın sırtında gitmekte ve bu hâl onun şerif bir varlık olduğunu da ilan etmektedir.

İnsan arzın halifesidir ve arzdaki bitkiler de hayvanlar da onun hizmetine verilmişlerdir. Bu şerefli mahluk arının balına da muhtaçtır, koyunun sütüne de ağacın meyvesine de. Bu ihtiyaç onun şerefine mani değildir.

İnsanın zaafı da aynı manada değerlendirilebilir.

1) bk. Sözler, Yirmi Üçüncü Söz, İkinci Mebhas.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü