Hüve’nin kelime manası ve bu nüktenin muhteviyatını kısaca açıklar mısınız? Yani "Hüve Nüktesi" denilince akla ne gelmelidir?
Değerli Kardeşimiz;
"Hüve" bir zamirdir ve “O” demektir. Üstad Hazretleri bu risalede, hava unsurunun Allah’ın varlığını ve birliğini nasıl gösterdiğini açıklamakta ve hu (hüve) dememizi temin edecek kadar bir havada bu hakikati ispat etmektedir. O bir parçacık hava, bir anda sesleri taşımak, tohumlaşma, nefesi tazelemek, elektrik, çekme ve itme kuvvetlerinin iş yapmasını temin etmek v.s sayısız işler görmekle, Allah’ın varlığını ve birliğini gösterdiği gibi, hüve zamiri de Allah’a işaret etmektedir.
Burada, "hüve"den başka bir kelime ele alınıp, izahlar onun üzerinden de yapılabilirdi. “Hüve”nin seçilmiş olmasında ayrı ince nükteler vardır. Yani "hüve" zamiri, hem bu kadar işleri bu şuursuz hava zerresine yaptıran sonsuz güç sahibi olan Allah’ı göstermektedir hem de onu söylememize yardım eden bir özellikte yaratılmıştır.
"Hava zerresinden havanın yaptığı bütün bu işleri ona kim yaptırıyor?" sorusuna yine hava zerresi "O zat ancak Allah'tır." cevabını fıtrat ve hâl diliyle cevap vermektedir.
Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü
Yorumlar
Neden "hava nüktesi" değil de " hüve nüktesi " denildiğne dair bir mülahaza:
Üstad , Kırk sene ömrümde, otuz sene tahsilimde yalnız dört kelime ile dört kelâm öğrendim diyor. Bu kelimelerden ikisi, mana-yı harfi ve mana-yı ismidir. Eğer "hava nüktesi" denilmiş olsaydı mana-yı ismi itibarıyla bir isimlendirme olurdu. Ama "hüve nüktesi " denilince sanki mana-yı harfi ile verilmiş ve başkasını ve kendinden dışında bir manayı gösteren bir isimlendirme olmuş olur.
Bir de Hüve kelimesi bir zamirdir. "O" manasındadır. Kendisinden ziyade başkasını gösterir. Hava zerresinin kendi başına bu vazifeleri yapmadığına veya yapamadığı manasına işaret olmuş olur. Allah'ın emir ve iradesine bir nevi delalet meydana gelir.
Ayrıca "hava nüktesi" ismi , sadece maddi hava ve vazifeleri manasında olabilirken, "hüve nüktesi" sanki bu işin bir de esma/manevi boyutunun da olduğuna ima vardır.
Hüve nüktesinde esma olan "hüve" yani 'Huu' dan ziyade bir lafız olarak hüve içindeki hava zerreleri esas konudur. Onun için "hüvedeki havanın" diye cümlede geçer.