"Tabiat denilen ikinci şeriat dahi, mecmu-u kavanin-i itibariyeden ibarettir. Sıfat-ı kudretin hâssası olan tesir ve icada mâlik değillerdir." İzah eder misiniz?
Değerli Kardeşimiz;
"Tabiat" denilen kavram, kâinatta işler durumdaki kanunların ortak adıdır. Mesela, suyun cisimleri kaldırması, yerin nesneleri çekmesi, soğuğun dondurması, sıcağın yakması gibi kanunların toplamına "tabiat" denilmiştir.
İslam dilinde tabiatın adı "âdetullah" ya da "sünnetullah"tır ki buna "fıtri şeriat" da denilir. Allah’ın kelam sıfatından gelen Kur’an’ın emir ve yasaklarına "şeriat" denildiği gibi, kudret sıfatı ile yaratılan kanunların genel toplamına da "tekvini (yaratılış) şeriat" deniliyor.
Yalnız "tabiat" ifadesinde maddeci felsefenin yüklediği yanlış bir nokta bulunuyor. O da kanunlara yaratma vasfının verilmesidir. Yani deniz üzerindeki gemiyi yüzdüren Allah’ın kudreti değil suyun kaldırma gücüdür, diyerek o izafi kanunlara harici bir yaratma gücü veriyor.
“Tabiat denilen ikinci şeriat dahi, mecmu-u kavanin-i itibariyeden ibarettir. Sıfat-ı kudretin hâssası olan tesir ve icada mâlik değillerdir.”(1)
cümlesi, kanunların yaratma gücüne sahip olmadığını vurguluyor. Yani gemiyi denizde yüzdüren suyun kaldırma yasası değil Allah’ın kudret sıfatıdır. Yasa / kanun ise kudretin oradaki icraatının adıdır.
(1) bk. Mesnevi-i Nuriye, Nokta.
Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü
Yorumlar
İKİNCİ ŞERİATA BİZLERİN TABİAT İSMİNİ KULLANMAMIZ UYGUN MUDUR?
Tabiat ismini kullanırken tesir ve icada sahip gibi bir anlam vererek kullanılırsa bu şirk olur ama sırf tabir ve isim amaçlı kullanmakta bir mahzur bulunmuyor.
Tabiat, doğa gibi isimler dilimizde yaygınca kullanılıyor ama insanlar bu isimleri küfür ve şirk anlamında değil bir tabir bir isimlendirme anlamında kullanıyor.