"Veren gafildir; kendi namına verir, zımni bir minnet eder." ifadesini açar mısınız?

Değerli Kardeşimiz;

"Üçüncüsü: Birinci Söz'de beyan edildiği gibi, Allah namına vermek, Allah namına almak lazımdır. Hâlbuki, ekseriya ya veren gafildir; kendi namına verir, zımnî bir minnet eder. Ya alan gafildir; Mün'im-i Hakikîye ait şükrü, senâyı zâhirî esbaba verir, hata eder."(1)

Kişi, Allah için değil de kendi nefsi için hediye veriyor ise, bu o kişiyi zımnen minnet altına almak demektir.

"Minnet" karşı tarafı kendine borçlu hissettirmek için başa kakarak gösteriş olsun diye iyilik yapmaktır. Bu niyette olan kimselerinden iyilik beklemek ve hediye almak doğru değildir. Böylelerin verdiği hediyeden duyulan lezzet, minnet azabının yanında çok hafif kalır. Bu sebeple haysiyet ve takva sahipleri, böyle kimselerden ve ihsanlardan uzak durur ve durmalıdır.

Ama hediye Allah için verilir ve Allah için alınırsa, bu çok güzeldir, makuldür ve sünnet olan bir davranıştır. Eğer kişi hediyeyi nefsi adına alırsa, Allah’a yapılması gereken şükür ve teşekkürü zahirî sebebe yaparsa hata eder ve tabasbus illetine (dalkavukluk hastalığına) kapılır. Elbette verene teşekkür edilir ama aşırı bir iltifat doğru değildir.

1) bk. Mektubat, İkinci Mektup.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü