Sorularla Yirminci Mektup - 2.Bölüm

"Hadsiz hâcâta müptelâ, nihayetsiz a’dânın hücumuna hedef olan ruh-u insan" ifadesini açıp misal verir misiniz? Birinci Kelimede geçen nokta-i istinad ve nokta-i istimdat tabirlerini açabilir misiniz? Bu tabirler kelam-ı tevhidinin ilk kelimesinden nasıl bir medet alıyor ki ruh-u insaniyi rahatlatıyor?

Kalbin vahşet-i mutlakadan kurtulmasını, ruhun hüzn-ü elimden selamet bulmasını nasıl anlayabiliriz? Burada ruh ile kalp ayrı birer latife olarak mı zikrediliyor?

"Şu kelimede şifalı, saadetli bir müjde vardır." Müjde ve şifayı "Vahdehu"nun kelime manasını da vererek izah eder misiniz?

İnsanın kalp ve ruhunun "kâinatın ekser envâıyla alâkadar ve o alâkadarlık yüzünden perişan ve keşmekeş içinde boğulmak derecesine" gelmesini izah eder misiniz?

"Allah birdir. Başka şeylere müracaat edip yorulma, onlara tezellül edip minnet çekme, onlara temelluk edip boyun eğme, onların arkasına düşüp zahmet çekme, onlardan korkup titreme." İzah eder misiniz? Sebeplerin bir önemi olmadığı anlaşılıyor!

"Sultan-ı Kâinat birdir. Her şeyin anahtarı Onun yanında, her şeyin dizgini Onun elindedir. Her şey Onun emriyle hâlledilir. Onu bulsan, her matlubunu buldun; hadsiz minnetlerden, korkulardan kurtuldun." ifadelerini açar mısınız?

Açıklayan: Prof. Dr. Alaaddin Başar
Program Adı: Sorularla Mektubat