"...Ben padişahın askeriyim, onun hizmetindeyim. Sonra onun yanına gideceğim. Siz neci oluyorsunuz? Eğer onun izin ve rızasıyla gelmişseniz, göz ve başüstüne geldiniz. Emrini gösteriniz. Yoksa çekiliniz, benden uzak olunuz..." Bu kısmı açıklar mısınız?
Değerli Kardeşimiz;
Bizim ruhumuzu almakla vazifeli melaikeler gelip ruhumuzu almak istediklerinde büyük zatlar -peygamberler, sahabeler veliler gibi- kemali ferahla o emanetçi hükmündeki memurlara, ruhlarını teslim etmişler.
"... Onun içindir ki, ölümün hakikatini gören kâmil insanlar, ölümü sevmişler, daha ölüm gelmeden ölmek istemişler."(1)
Ancak bu manayı tam idrak etmeyen, ömrü boyunca Allah'a kulluğunda birçok noksanlıklar yapmış olan bir kul, sanki o mal yani ruh kendisininmiş gibi vazifedar memurlara o emaneti vermek istemiyor, o memurlara karşı geliyor.
"Hattâ memleketimizde gayet cesur bir adam, sekerat vaktinde melekü'l-mevti görmüş, demiş: 'Beni yatak içinde yakalıyorsun!' Kalkmış, atına binmiş, kılıcını eline almış, ona meydan okumuş. Merdâne, at üstünde vefat etmiş."(2)
Dipnotlar:
(1) bk. Sözler, Yedinci Söz.
(2) bk. Mektubat, Yirmi Sekizinci Mektup, İkinci Mesele, Haşiye.
Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü
Yorumlar
İslam dinine göre, bir insana ulaşan veya ilişen bir musibet karşısında tevekkül etmesi gerekir. Ama bu musibet ve hastalıklara karşı tedbir almak ve ortadan kaldırmaya çalışmak ta yine İslamın emirlerindendir. Çünkü, Allah (c.c) bize verdiği vücudu korumamızı istiyor. Ama O'nun izniyle gelen herşeye de rıza göstermemizi istiyor. Bu rıza göstermemiz, musibete karşı elimizi kolumuzu laldırmamamız anlamına gelmez.
Çünkü O'ndan geldiğini bilmek mühim olduğu kadar, o musibete karşı mücadele etmek te şarttır.