"Benim takatim yettikçe, emin olmayana, Mâlikimin emanetini teslim etmem." cümlesini izah eder misiniz; tecrübe suretinde emir almış bir sebep nasıl emin olmayabilir?

Değerli Kardeşimiz;

"Sana bir musibet geldiği vakit, de. اِنَّا ِللّٰهِ وَاِنَّاۤ اِلَيْهِ رَاجِعُونَ Yani, 'Ben Mâlikimin hizmetindeyim. Ey musibet! Eğer onun izin ve rızasıyla geldinse, merhaba, safâ geldin. Çünkü elbette bir vakit ona döneceğiz ve onun huzuruna gideceğiz ve ona müştâkız. Madem herhalde bir zaman bizi hayatın tekâlifinden azat edecektir. Haydi, ey musibet, o terhis ve o azat etmek senin elinle olsun, razıyım.'

'Eğer benim emanet muhafazasında ve vazifeperverliğimi tecrübe suretinde sana emir ve irade etmiş, fakat sana teslim olmaklığıma izin ve rızası olmazsa, benim takatim yettikçe, emin olmayana, Mâlikimin emanetini teslim etmem.' der." (Lem'alar, On Yedinci Lem'a, Beşinci Nota.)

Emanet, insanın hayatıdır. Üstad'ın; "Emin olmayana emaneti teslim etmem." ifadesi, hayatın sahibinin, zahiri sebepler değil, Allah olduğuna bir vurgudur. Allah’ın izni olmadan hiçbir şey insana zarar veremez.

Üstad'ımız burada kendi nefsi ile bir mücadele ve murakabe yapıyor. Musibet Allah’ın emri ile gelir, yine onun emri ile gider; bazen de kişinin ebedî âleme göçmesine vesile olur.

Allah, dinî olamayan musibetleri kullarını imtihan etmek, onları gafletten uyandırmak, günah bataklığına düşmekten muhafaza etmek için verir. Bu kısım musibetler ihtar-ı Rabbanîdir. Bu tür musibete maruz kalan bir insan, bunu Cenab-ı Hakk’ın bir ihtarı olarak telakki edip, hemen o hatasından dönmeli ve tevbe ve istiğfar etmelidir.

Allah’ın izni olmadan hiçbir musibet ya da hastalık insanı öldüremez. Bu yüzden, hakiki iman sahipleri musibet ve hastalıkları sabır ve metanet ile karşılar.

Hastalıklar bir sebeptir, ecel emrini veren Allah’tır.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü