"Bu biçare Said’dir." Üstad, kendisi için neden "biçare" ifadesini kullanıyor?

Değerli Kardeşimiz;

Bir zalime karşı izzet-i nefis göstermek yüksek bir ahlak iken, aynı tavrı Allah’a karşı göstermek kibirdir hatta küfürdür.

İnsanlara karşı arz-ı ihtiyaç dilencilik yapmak iken, aynı tavrı Allah’a karşı göstermek tam bir tevazu ve mahviyet içinde güzel bir ubudiyettir.

"Kendine güven, kendini herkesten üstün tut, kendin ol, kendine iltifat et" gibi kibir ve benlik kokan ifadeleri gelişim psikolojisi millete pompaladığı için, şimdiki gençler burnu yere düşse almayacak tarzda acayip bir şekle girdiler.

İnsanın Allah’a karşı acizliğini, fakirliğini, çaresizliğini ve kusurunu büyük bir mahviyetle ilan etmesi kulluğun esası; insanlara karşı mütevazı olması da güzel ahlakın icabıdır.

Yani "biçare" ifadesi insanın Allah’a karşı acizliğini, fakirliğini çaresizliğini, güçsüzlüğünü ilan etmesi demektir.

Şu ayetleri teemmül etmek gerekir:

"...Nefislerinizi temize çıkarmayın." (Necm, 53/32)

"Allah'ı unutanlar gibi olmayın ki, Allah da onlara kendi nefislerini unutturmuştur..." (Haşir, 59/19)

"Sana her ne iyilik erişirse Allah'tandır. Sana her ne kötülük gelirse, o da kendi nefsindendir..." (Nisâ, 4/79)

"Nefsinin arzusunu kendine mabud edinen kimse..." (Furkan, 25/43)

"Nefsini günahlardan arındıran kurtuluşa ermiştir." (Şems, 91/9)

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü