"Cenâb-ı Hak, fazl ve keremiyle, ulûm-u imaniye ve Kur’âniyeye çalışmak ve fehmetmek faziletini ihsan etmiştir. Bu ihsan-ı İlâhîyi bütün hayatımda..." Devamıyla izah eder misiniz?

Değerli Kardeşimiz;

İlim, kesbi ve vehbi olmak üzere iki türlüdür. Kesbi ilimler, ancak azim ve gayret ile elde edilen ilimlerdir. Vehbi ve ledünni ilimler ise Allah’ın kullarına bahşettiği ilimlerdir.

Kesbi ilimleri elde etmenin yolu ve kaideleri herkes için eşittir. Bunun yolu medresede ve ilim yuvalarında tedris etmektir. Lakin vehbi ve ledünni ilimler belli bir olgunluğa ve kıvama gelen insanlara Allah tarafından verilen bir ihsandır. Bu nimete mazhar olanlarda hiçbir zaman kibir ve benlik olmaz. Zaten kibir ve benlik olsa bu nimete mazhar olamazlar.

Tahdis-i nimet ile kibir zahirde birbirine benzerler, ama aralarında çok fark vardır. Tahdis-i nimet, insanın üzerindeki nimet ve ikramların Allah’tan olduğunu bilip izhar ve ilan etmesi iken; kibir bu nimetlerin Allah’tan olduğundan gaflet ederek haksız yere sahiplenmesidir.

Üstad Hazretlerinin burada üzerindeki lütuf ve ikramları izhar ve ilan etmesi de bir tahdis-i nimettir. Nitekim şahsını ve nefsini nazara aldığı zaman, beş para ehemmiyet vermiyor, kendisini de bir talebe olarak kabul ediyor. "Bütün şeref ve haysiyet Kur’ân’dadır" diyerek hiçbir fazilet ve ilmi nefsine vermiyor.

Her nimeti ve her hayrı Allah’tan bilen bir insanın, onu vasıta kılarak insanlar üstünde bir tahakküm ve baskı kurması mümkün değildir. Üstadımızın, insanların ilgi ve alakasından sıkılması hatta onu hasta etmesi, tahakkümvari bir imtiyazı ve üstünlüğü istemediğinin en büyük ispatıdır.

Hulasa olarak, "Sen ilim ve faziletinle insanlar üstünde bir imtiyaz ve tahakküm kuruyorsun" diyenlere, Üstad Hazretleri gereken cevabı veriyor. Fazilet ve ilim, tabiat itibari ile tahakküm ve imtiyazı kabul etmez. İkisi farklı ve zıt şeylerdir, iki farklı ve zıt şeyin aynı şahısta ve aynı anda cem olması mümkün değildir.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü