"Eğer o teklifi ben kabul etseydim, hiçbir şeye âlet olamayan ve tâbi olmayan ve sırr-ı ihlâsı taşıyan Risale-i Nur meydana gelmezdi." cümlesini nasıl anlamalıyız?

Değerli Kardeşimiz;

"Ben de onlara cevaben dedim ki: Yirmişer, otuzar senelik hayat-ı dünyeviyeyi o adamlar için kurtarmadığıma bedel, yüz binler vatandaşa, herbirisine milyonlar sene uhrevî hayatı kazandırmaya vesile olan Risale-i Nur, o zâyiatın yerine binler derece iş görmüş. Eğer o teklifi ben kabul etseydim, hiçbir şeye âlet olamayan ve tâbi olmayan ve sırr-ı ihlâsı taşıyan Risale-i Nur meydana gelmezdi."

"Hattâ ben, hapiste muhterem kardeşlerime demiştim: Eğer Ankara'ya gönderilen Risale-i Nur'un şiddetli tokatları için beni idama mahkûm eden zâtlar, Risale-i Nur ile imanlarını kurtarıp idam-ı ebedîden necat bulsalar, siz şahit olunuz, ben onları da ruh u canımla helâl ederim."(1)

İhlas, bir şeyi garazsız ve ivazsız Allah için yapmaktır. Risale-i Nurların en temel esası ihlastır. Yani iman hakikatlerini muhtaç olan gönüllere Allah için ulaştırmak ve başka şeyleri, bu gayenin içine sızdırmamaktır.

Devletten maaş ve makam almak sureti ile yapılan hizmet, elbette yukarıda tarif edilen ihlasın kemali ile bağdaşmaz. "Para alan emir de alır" kaidesince, o hal ile Risale-i Nurları yazmak ve halisane neşretmek pek mümkün değildir. Daha sonra gelişen hâdiseler, Üstad Hazretlerinin kabul etmemekle ne kadar isabetli hareket ettiğinin vesikasıdır.

Şayet Üstad Hazretleri o maaşı ve makamı kabul etse idi, değil ihlas ile hizmet etmek, belki bid’at ve yanlışlar daha kolay kabul görecekti. Üstad Hazretleri gibi makbul bir şahsın riyasetinde yapılan hatalar çabuk ve kolay kabul görür, zira ona karşı bir hüsn ü zan ve emniyet var. İnsanların ekserisi onun riyasetinde işleyen bir şey elbette doğrudur der, ona taraftar olur. Bu da hem ihlasa hem de İslam’a zıt olurdu.

Minnetsiz ve ivazsız bir Üstad ile maaşlı ve makamlı bir Üstad arasında çok fark var. Risale-i Nurların en büyük tesirlerinden birisi de, müellifinin minnetsiz ve ivazsız bir hayat yaşamasıdır. Birçok âlimi ve şeyhleri bu makam ve maaş ile aldatmışlar. Bu da ihlas ile aynı anda cem olamaz.

(1) bk. Şualar, On İkinci Şua.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü