"İnsanda olan hadsiz istidadat-ı maneviye ve nihayetsiz âmâl ve efkâr ve müyulat dahi israf edilmeyecektir." cümlesini izah eder misiniz; "hadsiz, nihayetsiz" gibi mefhumları nasıl anlayabiliriz?

Değerli Kardeşimiz;

Risale-i Nur'da bu gibi tabirler çokça geçmektedir ve çokluğu ifade ederler. İnsan binlerce yıl yaşasa bunlarda bir azalma olmaz, yine emelleri vardır, yine düşünür, yine arz u ve meyil sahibidir.

Öte yandan bu kısa hayatta bile insanın birçok istekleri ve arzuları vardır. Bu kadar çok emeller, fikirler, arzular ve meyiller bu kısa dünya hayatı için olamaz. Zira bunların binde birine bile sahip olmayan hayvanlar, bu dünya hayatlarını güzelce geçirebiliyorlar. Bu mana Yirmi Üçüncü Söz’de geniş şekilde işlenmiştir.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü