Mançur ve Moğolların fesatlarının, çekirge afeti gibi neslen devam etmesini nasıl anlamalıyız?
Değerli Kardeşimiz;
"Bazı mülhidler derler: 'Bu kadar acaibi yapan ve yapacak taifeler nerede?'"
"Elcevap: Çekirge gibi bir afat, bir mevsimde pek çok kesretle bulunur. Mevsim değiştikçe, memleketi fesada veren kesretli o taifelerin hakikatleri, mahdut bazı fertlerde saklanıyor. Yine zamanı geldikçe, emr-i İlahi ile o mahdut fertlerden gayet kesretli aynı fesat yine başlar. Güya onların hakikat-i milliyetleri inceliyor, kopmuyor; yine mevsimi geldikçe zuhur ediyor."
"Aynen öyle de bir zaman dünyayı hercümerc eden o taifeler, izn-i İlahi ile mevsimi geldiği vakit, aynı o taife, medeniyet-i beşeriyeyi hercümerc edecekler. Fakat onların muharrikleri başka bir surette tezahür eder. Lâ ya'lemu'l-ğaybe illâllah."(1)
Burada bir yanlış anlama var; kötülüğün nesilden nesile geçmesi söz konusu değildir. Şayet öyle olsaydı puta tapan Azer’in oğlu İbrahim peygamber olmazdı. Hz. Nuh’un hanımı ve oğlu kendisine iman ederdi. Kendine ilah diyecek kadar azgınlaşan Firavun’un karısı Asiye annemiz de inanmazdı. Bunun binlerce misalleri var.
Burada işaret edilen asıl nokta, kötülüğün ve şerrin hiçbir zaman bitmeyeceğidir. İman ile küfür, iyilik ile kötülük, hayır ile şer, ihtilaf ile ittihad biribirine zıt olup, bunların mücadelesi kıyamete kadar devam edecektir. Bu değişmez ezelî bir kanundur. Bazen şer hâkim olur, hayır incelir ve bir şahısta saklanır; bazen de hayır hâkim olur, şer incelir ve bir şahısta gizlenir.
Bir şahısta gizlenen bu hayır ve şer, hayra ya da şerre bir cihetle çekirdek olur. Nasıl koca incir ağacı küçücük incir çekirdeğinde program olarak saklanabiliyor ise, aynı şekilde hayır ya da şer bir şahısta gizlenip saklı kalabilir.
Mesela, mehdi ve deccal bir cihetle bu vazifeyi ifa eden şahsiyetlerdir. Çekirdeğin neşvünema bulabilmesi için suya, toprağa ve güneşe nasıl ihtiyaç varsa, aynı şekilde şahıslarda gizli olan hayır ve şer kabiliyetinin inkişafı için de sosyal bir zeminin bulunması gerekir.
Bu fesat ve şerrin nesilden nesile intikal etmesi bu manadadır. Yoksa "Moğollar ezelde kötü idi daima kötü kalacaklar, bu da nesilden nesile irsiyet şeklinde intikal edecek." demek doğru değildir. Buradaki ifade umumi bir kaidedir.
1) bk. Sözler, Yirmi Dördüncü Söz, Üçüncü Dal.
Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü
