Medreselerde bazı nasihatlerin ikaz mı aşağılamak mı olduğu anlaşılmıyor. Nur hizmetlerinde uyarı nasıl olmalı?

Değerli Kardeşimiz;

"İKİNCİ DÜSTURUNUZ"

"Bu hizmet-i Kur’âniyede bulunan kardeşlerinizi tenkit etmemek ve onların üstünde faziletfuruşluk nev’inden gıpta damarını tahrik etmemektir."

"Çünkü nasıl insanın bir eli diğer eline rekabet etmez, bir gözü bir gözünü tenkit etmez, dili kulağına itiraz etmez, kalb ruhun ayıbını görmez. Belki birbirinin noksanını ikmal eder, kusurunu örter, ihtiyacına yardım eder, vazifesine muavenet eder. Yoksa o vücud-u insanın hayatı söner, ruhu kaçar, cismi de dağılır."

"Hem nasıl ki bir fabrikanın çarkları birbiriyle rekabetkârâne uğraşmaz, birbirinin önüne tekaddüm edip tahakküm etmez, birbirinin kusurunu görerek tenkit edip, sa’ye şevkini kırıp atâlete uğratmaz. Belki bütün istidatlarıyla birbirinin hareketini umumî maksada tevcih etmek için yardım ederler; hakikî bir tesanüd, bir ittifakla gaye-i hilkatlerine yürürler. Eğer zerre miktar bir taarruz, bir tahakküm karışsa, o fabrikayı karıştıracak, neticesiz, akîm bırakacak. Fabrika sahibi de o fabrikayı bütün bütün kırıp dağıtacak..."

"DÖRDÜNCÜ DÜSTURUNUZ"

"...Zaten mesleğimizin esası uhuvvettir. Peder ile evlât, şeyh ile mürid mâbeynindeki vasıta değildir. Belki hakikî kardeşlik vasıtalarıdır. Olsa olsa bir üstadlık ortaya girer."

"Mesleğimiz halîliye olduğu için, meşrebimiz hıllettir. Hıllet ise, en yakın dost ve en fedakâr arkadaş ve en güzel takdir edici yoldaş ve en civanmert kardeş olmak iktiza eder. Bu hılletin üssü'l-esası, samimî ihlâstır. Samimî ihlâsı kıran adam, bu hılletin gayet yüksek kulesinin başından sukut eder. Gayet derin bir çukura düşmek ihtimali var; ortada tutunacak yer bulamaz."(1)

Nur talebeleri birbiri üstünde tahakküm kuramazlar, faziletfuruşluk yapamazlar taarruzda bulunamazlar hatta tenkit dahi edemezler. Nur talebeleri birbirinin ders arkadaşlarıdır birbirlerine baba evlat, şeyh mürid gibi davranamazlar.

Kim kendini Nur talebeleri üstünde bir peder, bir şeyh ve bir nasih gibi görüyorsa bu yanlış bir davranıştır. Nur talebeleri birbirinin kusurunu tadil eder ve ıslahına çalışır bunu yaparken de kırmadan dökmeden nazik ve nahif bir şekilde yapar. Aşağılama, tenkit etme, üstünlük taslama gibi hiç hoş olmayan haller Nur meşrebinde bulunmamalıdır.

Kusur sahibine değil kusurun kendisine düşmanlık beslenmeli ve kusur sahibinin o kusurdan kurtulmasına nahif bir şekilde vesile olunmalıdır.

Bu cümle Müslümanların ve özellikle Nur talebelerinin, birbirlerine karşı davranış psikolojisinin özetini teşkil eder:

"...Evet, mü’min, kardeşini sever ve sevmeli. Fakat fenalığı için yalnız acır. Tahakkümle değil, belki lütufla ıslahına çalışır."(2)

Dipnotlar:

(1) bk. Lem'alar, Yirmi Birinci Lem'a.
(2) bk. Mektubat, Yirmi İkinci Mektub, Birinci Mebhas.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü