"Öteki hizmetkar bedbaht, serseri olduğundan, istasyona kadar yirmi üç altınını sarfeder." Hizmetkârların iki ay uzaklıktaki çiftliğe gönderilmeleri ile izah eder misiniz?

Değerli Kardeşimiz;

Temsildeki "Yirmi dört altın", insana her gün verilen yirmi dört saatlik ömürdür. "İstasyon" ise kabirdir.

Yirmi üç altının istasyona kadar harcanması ise, insanların ekserisinin ömür sermayesini gafletle geçirmesine işaret ediyor. Yani insan, yirmi dört saat olan bir günlük hayatının büyük kısmını dünyaya sarf ediyor, ebedi hayatını kazanmak için çok az amel işliyor. Çoğu kimse, bunu da yapmıyor.

“Bir günlük mesafede bir istasyon vardır.” cümlesinde, bütün ömür bir gün ile has ve güzel çiftliğin (cennetin) uzaklığı ise iki ay ile ifade ediliyor. Aradaki fark, ölümle başlayan ve cennetle son bulacak olan “kabir, mahşer, vakfe, mizan ve sırat” safhalarının tümünü temsil etmektedir.

Buradaki asıl maksat, dünya hayatının ebediyete göre çok kısa kaldığını ihtar etmek ve ahiret için yol tedarikinde bulunmayı ders vermektir.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü