"Senin noksan bıraktığın virdlerinin yerini tam doldurur." Risale-i Nur okuyan bir kişi vird okumaya zaman bulamıyorsa, Risale okumalarını azaltıp vird mi okumalı?
Veya hiç vird okumadan Risale-i Nur okumaya mı yoğunlaşması uygun olur?
Nur camiasının şahsı manevisinden istifade etmenin kuralı nedir?
Değerli Kardeşimiz;
"Siracü’n-Nur’u tashih ederken, bu Ramazanda ehemmiyetli virdlerime tam vakit bulamadığımdan müteessir oldum. Birden ihtar edildi ki: Okuduğun bu mebhaslar, bir cihetle ibadet olduğu gibi, hem ayn-ı mârifetullah ve zikrullah ve huzur-u kalbî ve muhabbet-i îmaniye olmasından, senin noksan bıraktığın virdlerinin yerini tam doldurur. Ben de elhamdülillâh dedim."(1)
Üstadımız, çok mühim bir hizmet olan Risale-i Nurların tashihi ile meşgul olduğu için vakit bulamadığı için virdini terk etmek mecburiyetinde kalıyor. Malum, o dönemde Risaleler elle çoğaltıldığı için hatalar çok oluyor, yeniden gözden geçirilmesi ve tashih edilmesi gerekiyordu. Üstadımız da vaktinin büyük bir kısmını Risale-i Nur’ların tashihine ayırıyor Üstad böyle yapmasaydı, vaktinin tamamını ya da ekserisini virdlere ayırsaydı, kendi şahsî kemalatını artırır, büyük sevaplar kazanırdı, ama Kur’an’ın manevî bir tefsiri olan Risale-i Nur hizmeti sekteye uğrardı, birçok insan da ulvî hakikatlerden mahrum kalırdı.
Bizim bu zamanda böyle zaruri ve meşru bir sebebimiz olmadığı için, yapmakta olduğumuz virdimizi terk etmemiz gerekmez. Risale-i Nuru okumak elbette en mühim bir vazifemiz ve en öncelikli işimiz olmalı ama vird, tesbihat, kıraat gibi diğer ibadetlere de vakit ayırmamız gerekir, diye düşünüyoruz.
Yani insanın bütün vaktini Risale-i Nura ayırması ve az da olsa virde hiç vakit bulamaması gibi bir durum söz konusu olsa, elbette aynı hüküm geçerli olur. Ama elimizden geldiği kadar Kur'an, Cevşen v.s virdlerimize ve diğer nafile ibadetlerimize de vakit ayırmamız icab eder.
İnsan; “Sözleri kendi malı gibi kabul ederek onun neşrini ve ilanını hayatının en mühim vazifesi telakki ediyor, farzları ifa edip kebairden kaçınıyor, namazlarının ardından tesbihatını yapıyorsa” şahs-ı manevîden gani gani istifade edebilir.
(1) bk. Emirdağ Lahikası-I, 187. Mektup (Haşiye).
Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü
